Επιστήμονες του Πανεπιστημίου ΜακΓκίλ στον Καναδά ανακάλυψαν ότι κάποια ψάρια αλλάζουν την ανατομία τους και μαθαίνουν να περπατούν αποτελεσματικά όταν διατηρούνται εκτός νερού για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, μία παρατήρηση που υποδεικνύει πώς εξελίχθηκαν τα αρχαία είδη και έκαναν τη μετάβαση από το νερό στο έδαφος.

 

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για τη μελέτη τους μία ομάδα αφρικανικών ψαριών που διαθέτουν πνεύμονες εκτός από βράγχια και μπορούν να μετακινούνται πάνω στη γη. Τα ψάρια διατηρήθηκαν μόνιμα εκτός νερού και σε λιγότερο από ένα χρόνο είχαν μάθει να περπατούν καλύτερα, τοποθετώντας τα πτερύγιά τους πιο κοντά στο σώμα τους και σηκώνοντας το κεφάλι τους ψηλότερα.

 

Επιπλέον οι σκελετοί των ψαριών προσαρμόστηκαν, ενδυναμώνοντας και επιμηκύνοντας τους ώμους για να αυξήσουν την υποστήριξη κατά το περπάτημα, και να αντισταθμίσουν την έλλειψη της άνωσης του νερού. Σύμφωνα με τους επιστήμονες αυτές οι αλλαγές είναι παρόμοιες με εκείνες που υπέστησαν τα πρώτα ζώα που περπάτησαν στο έδαφος πριν από περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια.

 

Τα ψάρια του είδους Polypterus χαρακτηρίζονται συχνά από την επιστημονική κοινότητα ως ζωντανά απολιθώματα και χαμένοι κρίκοι της εξέλιξης μεταξύ των ψαριών και των σημερινών αμφιβίων, ερπετών, πτηνών και θηλαστικών. Διαθέτουν τη δυνατότητα να μετακινούνται πάνω στο έδαφος, κυρίως για να μεταφέρονται από ένα βάλτο σε άλλο, όταν σπανίζει το νερό.

«Πρόκειται για το πρώτο παράδειγμα που καταδεικνύει ότι η αναπτυξιακή πλαστικότητα ενδεχομένως αποτέλεσε ισχυρό παράγοντα για μια εξελικτική μετάβαση μεγάλης κλίμακας, οδηγώντας αρχικά σε νέες ανατομίες και συμπεριφορές που αργότερα βελτιώθηκαν γενετικά από τη διαδικασία της φυσικής επιλογής», δήλωσε ο Χανς Λάρσον, μέλος της ερευνητικής ομάδας.