Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν, ότι η ζωή μεταφέρθηκε στη Γη με έναν κομήτη. Η θεωρία αυτή είναι γνωστή ως «θεωρία της πανσπερμίας».

Αν όμως η εξωγήινη ζωή μπορεί να «ταξιδεύει» μεταξύ των πλανητών, μπορεί να ισχύει και το αντίστροφο: δηλαδή τμήματα τη Γης να «σπέρνουν» ζωή κάπου αλλού στο ηλιακό σύστημα.

Η θεωρία αυτή έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια, με τους επιστήμονες να υποστηρίζουν, ότι ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους «μετέφερε» ζωή στον Άρη και τους δορυφόρους του Δία.

Σε μια έκθεση που δημοσιεύτηκε την περασμένη χρονιά, η υποψήφια διδάκτορας στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια στις ΗΠΑ, Rachel Worth, είχε υποστηρίξει ότι είναι πολύ πιθανό η ζωή από τη Γη να είχε μεταφερθεί σε άλλους πλανήτες.

Η ερευνητική της ομάδα μελέτησε το μέγεθος πετρωμάτων μεγαλύτερα των 3 μέτρων, που πετάχτηκαν στο διάστημα από τη Γη μετά από τεράστιες συγκρούσεις, γράφει η Maddie Stone στο Motherboard.

Το μέγεθος των πετρωμάτων αυτών θα προστάτευε τα μικρόβια από την ακτινοβολία του Ήλιου κατά τη διάρκεια ενός «ταξιδιού» στο ηλιακό σύστημα.

Χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις σε υπολογιστή, η ομάδα χαρτογράφησε την «τύχη» αυτών των πετρωμάτων.

Παρότι πολλά δεν «επέζησαν» σε αυτό το ταξίδι, χιλιάδες «χτύπησαν» τον πλανήτη Άρη, ενώ έξι κατάφεραν να φτάσουν μέχρι και την Ευρώπη, το δορυφόρο του πλανήτη Δία.

«Στο τέλος της ημέρας, δεν έχει σημασία ο αριθμός, αλλά η τάξη μεγέθους αυτών των πετρωμάτων» είπε η Worth στο Motherboard.

«Αν οι αριθμοί ήταν πολύ μικρότεροι από έναν, θα υποθέταμε ότι θα ήταν απίθανο να έχει συμβεί από τότε που ξεκίνησε η ζωή στη Γη. Όμως από τη μία έως τις 10 συγκρούσεις τα τελευταία αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια, δε μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα η Γη να “στέλνει” ζωή κάπου άλλου» πρόσθεσε.

Η θεωρία αυτή έχει οδηγήσει μερικούς επιστήμονες να φαντάζονται ένα μέλλον, κατά το οποίο οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αποικοίσουν το Διάστημα, στέλνοντας DNA σε μακρινούς πλανήτες και «δημιουργώντας» ένα νέο πολιτισμό, σημειώνει δημοσίευμα της Daily Mail.

Η ιδέα ξεκίνησε από τους βιολόγους του Χάρβαρντ Dr Gary Ruvkun και Dr George Church, όπως ανέφερε μια ανακοίνωση από το Τμήμα Ιατρικής του πανεπιστημίου.

Βέβαια, το πώς αυτά τα βακτήρια θα αναπτύσσονταν και θα εξελίσσονταν σε… ανθρώπους είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Θα μπορούσαν να αφεθούν και να εξελιχθούν, όπως συνέβη και με τη ζωή στη Γη. Εναλλακτικά, θα μπορούσαμε να στείλουμε μια πολύ προχωρημένη, αυτόνομη μηχανή, ικανή να δημιουργήσει κυτταρική ζωή, σε έναν κατοικήσιμο εξωπλανήτη μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.

Φυσικά, αυτές οι προτάσεις θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι εφικτές μόνο σε μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια από τώρα.

Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες πιστεύουν, ότι μια μέρα ο άνθρωπος θα είναι σε θέση να δημιουργήσει πολυκύτταρη ζωή και γιατί όχι, αυτός ο οργανισμός να είναι ανθρώπινος!