«Δεν φοβάμαι τον καρκίνο, τρέμω που δεν έχω λεφτά»

  Οι ιστορίες τους είναι συγκλονιστικές. Η Σουζάνα έπαιξε κορόνα-γράμματα τη ζωή της αποφεύγοντας ένα σημαντικό χειρουργείο γιατί δε βρήκε τα χρήματα. Ο Νίκος οργανώνεται μέσω facebook και χαρίζει, εναλλάξ, μία από τις ενέσεις που θα έπρεπε να κάνει ο ίδιος σε κάποιον άγνωστο, αλλά με την ίδια πάθηση, ανασφάλιστο συνάνθρωπό του. Η Σουζάνα και ο Νίκος είναι δύο από τους χιλιάδες καρκινοπαθείς και ασθενείς με χρόνια νοσήματα που βγήκαν χθες το πρωί στους δρόμους όλης της Ελλάδας διαδηλώνοντας για το αυτονόητο. Το δικαίωμα στην υγεία και στην περίθαλψη. 

«Είναι 2 χρόνια και κάτι μήνες που έχω καρκίνο στο στήθος», δηλώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» η Σουζάνα Παραγκαμιάν, άνεργη καρκινοπαθής μητέρα. Και προσθέτει: «Ευτυχώς το πρόλαβα στην αρχή. Αν και «ανήκω» στις τυχερές γυναίκες γιατί ο γυναικολόγος μού γράφει τις μηνιαίες ενέσεις που πρέπει να κάνω το κόστος τους είναι 150 ευρώ. Για 5 χρόνια που θα κρατήσουν οι ενέσεις πρέπει να πληρώνω περισσότερα από 1000 ευρώ το χρόνο. Οταν μάλιστα πριν από δύο μήνες οι φαρμακοποιοί έκαναν απεργία δεν μπορούσα να πάρω την ένεσή μου και απευθύνθηκα στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ. Μου απάντησαν ότι δε χορηγούν τέτοιες ενέσεις. Τους ρώτησα ‘και εγώ τι θα κάνω ’ και απάντησαν: ‘ Ε τι θα κάνετε κυρία μου θα την πληρώσετε ‘. Απευθύνθηκα σε κάποια ογκολογικά νοσοκομεία και πήρα την ίδια απάντηση. Η ένεση είναι βασικό στάδιο στην αποθεραπεία. Ετσι δανείστηκα και τα πλήρωσα...» Σε μια άλλη αποστροφή του λόγου της λέει: «Δεν τρέμω μήπως εμφανιστεί ξανά ο καρκίνος, αλλά μήπως μου πουν ότι χρειάζομαι χειρουργείο και δεν έχω χρήματα να μπω ξανά σε αυτή τη διαδικασία...»

Στην ίδια εφημερίδα έχει μιλήσει και ο Βασίλης Τσιτσής, ασθενής με σκλήρυνση κατά πλάκας, επίσης ένας από τους πολλούς χθεσινούς διαδηλωτές. «Τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι υποχρεωμένα ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε μαγνητική εξέταση. Εδώ και 7 μήνες μάς βάζουν να πληρώνουμε συμμετοχή 15-20% δηλαδή 200 ευρώ, καθώς η μία μαγνητική κοστίζει 1000 ευρώ. Ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα με τα φάρμακα καθώς και εκεί πληρώνουμε συμμετοχή 20%. Τα φάρμακα κοστίζουν από 1.500-3.000 ευρώ μηνιαίως, δηλαδή πληρώνουμε το μήνα 300-600 ευρώ. Φανταστείτε κάποιος να είναι ανασφάλιστος. Αυτό πολύ απλά σημαίνει θάνατος. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν σκλήρυνση κατά πλάκας είναι άνεργοι γιατί η πάθησή μας δεν μας επιτρέπει να δουλέψουμε».

 

 

Ελεύθερος Τύπος