Η κήρυξη του αρχαιολογικού χώρου στην περιοχή του όρους Βρύσινα, στο Ρέθυμνο της Κρήτης, ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενη, ειδικά μετά τις φετινές ανακαλύψεις, αποκορύφωμα των οποίων ήταν η σφραγίδα με την αρχαιότερη γραφή των μινωιτών, την ιερογλυφική.
Γι' αυτό το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ενέκρινε ομόφωνα την οριοθέτηση του σημαντικότερου ιερού κορυφής της δυτικής Κρήτης, που λειτούργησε από τηνπαλαιοανακτορική περίοδο (1900-1700 π. Χ) μέχρι και το τέλος της μινωικής εποχής (1450 - 1050 π. Χ.) και το οποίο έχει δώσει μέχρι σήμερα εξαιρετικά ευρήματα.
Μόνο φέτος, κατά την τελευταία ανασκαφική περίοδο, που πραγματοποιήθηκε στη βόρεια και βορειοανατολική πλαγιά από τις 4 έως τις 15 Ιουλίου 2011, εντοπίστηκαν σχεδόν 820 ειδώλια, ανθρωπόμορφα, γυναικεία και ανδρικά, ομοιώματα μελών του ανθρώπινου σώματος, αρκετά ζωόμορφα -ορισμένα από τα οποία μικρογραφικά- καθώς και σημαντική ποσότητα κεραμικής.
Το εύρημα όμως που εντυπωσίασε περισσότερο, ήταν μία λίθινη τετράπλευρη σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη, που φέρει και στις τέσσερις πλευρές της εγχάρακτα σημεία της μινωικής ιερογλυφικής γραφής, της αρχαιότερης γραφής των μινωιτών. Είναι η πρώτη φορά που η γραφή αυτή εμφανίζεται στη δυτική Κρήτη.
Στις ανασκαφές εντοπίστηκαν επίσης τμήματα πήλινων πλακιδίων με επίθετα ειδώλια πτηνών και διπλών κεράτων, καθώς και πολλά πήλινα σφαιρίδια.
Όλα τα παραπάνω ανακαλύφθηκαν φέτος στο τρίτο και μεγαλύτερο άνδηρο (ανάχωμα) του λόφου, επιβεβαιώνοντας τη θέση της ανασκαφής του καθηγητή Κωστή Δαβάρα, εκεί όπου το 2010 οι αρχαιολόγοι βρήκαν κι άλλα σημαντικά αρχαία αντικείμενα, υποδηλώνοντας - για μια ακόμη φορά - τη σπουδαιότητα του χώρου: μετάλλινοι λατρευτές, χάλκινοι μικρογραφικοί πελέκεις, χάλκινα ομοιώματα εγχειριδίων, καθώς και λίθινα σκεύη, όπως ένα πιθανότατα αιγυπτιακό, δύο τράπεζες προσφορών από στεατίτη και δύο μικρές λοπάδες.
Οι ανασκαφές, που πραγματοποιήθηκαν το καλοκαίρι, προχώρησαν και στα άλλα δύο άνδηρα του λόφου, στο μεσαίο και στο ψηλότερο, που φτάνει μέχρι την κορυφή των 858 μ., εκεί όπου δεσπόζει το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος, κάτω και γύρω από το οποίο βρισκόταν το κέντρο του μινωικού ιερού.
Οι ανασκαφές, που ξεκίνησαν το 2004, διεξάγονται από την ΚΕ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων υπό την ευθύνη της αρχαιολόγου Ελένης Παπαδοπούλου, καθώς και από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με την ευθύνη της καθηγήτριας Ίριδας Τζαχίλη. Ο νέος αρχαιολογικός χώρος θα καταλαμβάνει έκταση 672 στρέμματα.
Αναοριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου Ηραίου Άργους
Το ΚΑΣ γνωμοδότησε θετικά για την αναοριοθέτηση ενός ακόμα πολύ σημαντικού αρχαιολογικού χώρου, αυτό του Ηραίου στο Άργος.
Η νέα έκταση είναι πολύ μεγαλύτερη από την παλιά κήρυξη και περιλαμβάνει, εκτός από την περιοχή του ιερού της Ήρας, και άλλα σημαντικά μνημεία, όπως οι θαλαμοειδείς τάφοι, ο αρχαίος μυκηναϊκός δρόμος που οδηγούσε στις Μυκήνες, το υδραγωγείο και τα αρχαία φρέατα.
Το Ηραίο του Άργους, τοποθετημένο ανάμεσα στο Άργος και τις Μυκήνες, ιδρύθηκε στις πλαγιές ενός λόφου στα μέσα του 8ου αιώνα π. Χ., λειτουργώντας αρχικά ως θρησκευτικό κέντρο της περιοχής και από τις αρχές του 7ου αιώνα π. Χ. ως επίσημο θρησκευτικό κέντρο της πόλης του 'Αργους.
Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρυτής του ήταν ο ήρωας Άργος ή ο Φορωνέας, γιος του ποταμού θεού Ινάχου. Η περίοδος ακμής του ιερού τοποθετείται στις αρχές του 6ου αι. π. Χ. και κυρίως στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π. Χ.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ