Υπουργός Πολιτικής Προστασίας ο Χρήστος Στυλιανίδης
Η πολιτική του σταδιοδρομία σε Κύπρο και Ευρώπη - Γιατί τον επέλεξε ο Μητσοτάκης - Θα λάβει την ελληνική ιθαγένεια - Το who is who του υφυπουργού Ευάγγελου Τουρνά - Στυλιανίδης: Αποδέχθηκα την πρόταση Μητσοτάκη με πλήρη συναίσθηση των προκλήσεων και προσδοκιών
Την θέση του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας ανέλαβε επισήμως ο Χρήστος Στυλιανίδης, όπως ανακοίνωσε στις 11:30 το πρωί της Δευτέρας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου.
Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις αυτές, την θέση του υφυπουργού ανέλαβε ο Ευάγγελος Τουρνάς. Ολοκληρώθηκε, έτσι, ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης που είχε «παγώσει» από την περασμένη εβδομάδα, μετά την τελική άρνηση του Ευάγγελου Αποστολάκη να αναλάβει το εν λόγω χαρτοφυλάκιο, λίγη ώρα μετά τις σχετικές ανακοινώσεις. Η ορκωμοσία των νέων υπουργών θα γίνει την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου στις 11 το πρωί.
Σημειώνεται ότι ο Χρήστος Στυλιανίδης θα λάβει τιμητική πολιτογράφηση με τις διαδικασίες που προβλέπονται.
Το who is who του Χρήστου Στυλιανίδη
Ο Χρήστος Στυλιανίδης, δεν είναι αυτός ο άνθρωπος τον οποίο κάποιος θα χαρακτήριζε επαγγελματία πολιτικό. Πλέον μετά από επιλογή του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη θα είναι ο νέος υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.
Ο Χρήστος Στυλιανίδης συμμετείχε από πάντα στα κοινά της Κύπρου, χωρίς ωστόσο να αποτελεί μέρος κομματικών μηχανισμών, ή να μετέχει σε κομματικές κοκορομαχίες. Είναι από τους ανθρώπους που δεν έχανε το δάσος για το δέντρο και αυτό φαίνεται πως είχε εκτιμήσει ο αείμνηστος Πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος το 1998 τον διόρισε στην θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ήταν ένας διορισμός που προκάλεσε έκπληξη καθώς ο Χρήστος Στυλιανίδης στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές βρισκόταν απέναντι από τον Γλαύκο Κληρίδη ως εκπρόσωπος του Πασχάλη Πασχαλίδη, ο οποίος είχε εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις στο Κυπριακό.
Αυτό που έφερε την προσέγγιση Κληρίδη – Στυλιανίδη, ήταν η πίστη στην αναγκαιότητα για ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Από κει και πέρα ο Στυλιανίδης έγινε ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής σχολής συνεργαζόμενος στενά με τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη.
Το «γιατί» της επιλογής Μητσοτάκη
Μετά το θέμα που δημιουργήθηκε με την υπαναχώρηση του Ευάγγελου Αποστολάκη, ο πρωθυπουργός ο οποίος γνωρίζει προσωπικώς τον Χρήστο Στυλιανίδη, έκρινε πως θα ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για την ανάληψη της ηγεσίας του νέου υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, και επικοινώνησε μαζί του. Ακολούθησαν μεταξύ τους συζητήσεις για να καθοριστεί επακριβώς το πεδίο των αρμοδιοτήτων του νέου υπουργού και χθες το πρωί υπήρξε μια τελευταία επικοινωνία.
Πληροφορίες αναφέρουν πως ο Κ. Μητσοτάκης ζήτησε να έχει την οριστική απάντηση του κ. Στυλιανίδη αυθημερόν ώστε σήμερα να γίνουν οι επίσημες ανακοινώσεις. Ο Χρήστος Στυλιανίδης απάντησε θετικά και το Μέγαρο Μαξίμου συνέταξε ένα προσχέδιο της ανακοίνωσης που πρόκειται να γίνει για να εξηγηθούν οι λόγοι επιλογής του Χρήστου Στυλιανίδη και του Ευάγγελου Τουρνά.
Σημειώνεται ότι θα δρομολογηθεί και η τιμητική πολιτογράφηση του, για να παρακαμφθεί όποιο κώλυμα.
Για τον Χρήστο Στυλιανίδη στο ανεπίσημο έγγραφο αναφέρεται μεταξύ άλλων:
«Δεν είναι απλώς ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση αλλά ο καλύτερος ευρωπαίος πολιτικός για το συγκεκριμένο πεδίο. Έχει τόσο πολιτικά όσο και επιχειρησιακά χαρακτηριστικά.
Την περίοδο 2014-2019 ήταν επίτροπος για την Διεθνή Συνεργασία, την Ανθρωπιστική βοήθεια και τη Διαχείριση κρίσεων. Το ίδιο διάστημα ήταν και Συντονιστής της ΕΕ για τον Έμπολα, θέση στην οποία είχε διοριστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Από τις θέσεις του αυτές ήταν ο αρμόδιος για την διαχείριση κρίσεων για λογαριασμό της ευρωπαϊκής επιτροπής σε ολόκληρο τον κόσμο και ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Διαχειρίστηκε υγειονομικές και ανθρωπιστικές κρίσεις. Σχεδίασε και υλοποίησε επιχειρησιακά προγράμματα πολιτικής προστασίας.
Δημιούργησε εργαλεία και κινητοποίησε πόρους για την ανασυγκρότηση περιοχών που επλήγησαν από τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Είναι ο «αρχιτέκτονας» του rescEU, της μεγάλης πρωτοβουλίας με την οποία αναβαθμίστηκε ουσιαστικά το ευρωπαϊκό σύστημα πολιτικής προστασίας. Το rescEU είναι σήμερα το σημαντικότερο ευρωπαϊκό εργαλείο αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών και άλλων κρίσεων όπως πανδημίες και έχει μετουσιώσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε πράξη. Συμπεριλήφθηκε, δε, ανάμεσα στα είκοσι μεγαλύτερα επιτεύγματα της πενταετίας της Επιτροπής Γιούνκερ. Η μεγάλη σημασία και χρησιμότητα του rescEU και του αναβαθμισμένου ευρωπαϊκού συστήματος πολιτικής προστασίας αποδείχθηκε και στις πυρκαγιές του περασμένου Αυγούστου στην Ελλάδα.
Εμβληματική χαρακτηρίζεται η πρωτοβουλία του για ενίσχυση της «Εκπαίδευσης σε περιοχές κρίσεων» (Education in Emergencies) καθώς οδήγησε, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Επιτρόπου, σε δεκαπλασιασμό του προϋπολογισμού ανθρωπιστικής βοήθειας για την εκπαίδευση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προώθηση και ενίσχυση των συνεργιών μεταξύ ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας (Humanitarian andDevelopment Nexus), “κλειδί” για αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων και την ανασυγκρότηση των περιοχών που πλήττονται από την κλιματική αλλαγή.
Είναι από τους ιδρυτές του «Ευρωπαϊκού Ιατρικού Σώματος» (European Medical Corps) το οποίο δημιουργήθηκε για να συμβάλει στην άμεση κινητοποίηση ιατρικών και υγειονομικών μονάδων και ιατρικού εξοπλισμού για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης.
Η εμπειρία, το κύρος και οι διεθνείς επαφές του μπορούν να οδηγήσουν στην ενεργοποίηση συνολικά της Ευρώπης με αιχμή του δόρατος τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου στην κατεύθυνση μια πιο ουσιαστικής και αποτελεσματικής πολιτικής διαχείρισης της κλιματικής κρίσης και της πολιτικής προστασίας.
Μπορεί να εγγυηθεί και να αναλάβει Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για την οργάνωση της πρόληψης αλλά και της αντιμετώπισης των συνεπειών της κλιματικής κρίσης.
Είναι ένας γνήσιος πατριώτης, με διεθνή αναγνώριση για το ανθρωπιστικό του έργο, μα πάνω απ’ όλα ένας Ευρωπαίος πολίτης που θεωρεί την πορεία της Ελλάδας και της Κύπρου άρρηκτα δεμένη με την Ευρώπη και το απέδειξε σε όλη την πολιτική του διαδρομή (Επίτροπος, κυβερνητικός εκπρόσωπος, βουλευτής, ευρωβουλευτής).
Ως αναγνώριση του έργου του ο Χρήστος Στυλιανίδης έλαβε σημαντικά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις από κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και ιδρύματα. Μεταξύ άλλων, για τη μεγάλη προσφορά του στην αναβάθμιση της ευρωπαϊκής πολιτικής προστασίας τιμήθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Τεχνικής Βοήθειας (THW) της Γερμανίας καθώς και από το Γερμανικό κρατίδιο Baden-Wurttemberg. Ανακηρύχθηκε, επίσης, “Global Champion for Education in Emergencies” από τηδιεθνή οργάνωση Education Cannot Wait (ECW) και “Political Champion forEducation in Emergencies” από το Malala Foundation. Για την ανθρωπιστική του δράση και τη συνεισφορά του στην συνύπαρξη και συμφιλίωση τιμήθηκε με το «Βραβείο Ειρήνης και Συμφιλίωσης» της ιστορικής πόλης Γκερνίκα της Ισπανίας.
Από τον Ρήγα στον ΔΗΣΥ
Ο Χρήστος Στυλιανίδης γεννήθηκε το 1958 στο προάστιο Γέρι της Λευκωσίας. Σπούδασε Οδοντιατρική στη Θεσσαλονίκη όπου άρχισε να δραστηριοποιείται πολιτικά με ένταξη του στον «Ρήγα Φεραίο» την νεολαία του τότε ΚΚΕ εσωτερικού. Στην Κύπρο διατηρούσε δεσμούς με το Σοσιαλιστικό Κόμμα ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσσαρίδη, χωρίς ωστόσο να επιδιώξει ποτέ την ενεργό παρουσία του στις κομματικές διεργασίες. Διατηρούσε στενή φιλία με τον Γιάννο Κρανιδιώτη ως το τέλος της ζωής του πρώην υφυπουργού εξωτερικών. Επίσης διατηρούσε σχέσεις με το περιβάλλον του Κώστα Σημίτη, θεωρώντας ότι γινόταν προσπάθεια εκσυγχρονισμού της πολιτικής ζωής, που θα επηρέαζε και την Κύπρο, στην οποία ίδρυσε την Κίνηση Πολιτικού Εκσυγχρονισμού.
Στο προσκήνιο είχε βρεθεί για λίγο καιρό ως εκπρόσωπος του επιτελείου που στήριζε τον υποψήφιο Πρόεδρο Πασχάλη Πασχαλίδη στις εκλογές του 1993, τις οποίες κέρδισε ο Γλαύκος Κληρίδης.
Το 1998 δεν δίστασε να αποδεχθεί πρόταση του Γλαύκου Κληρίδη να αναλάβει εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, καθώς συνέπιπταν οι θέσεις τους στο Κυπριακό. Με αυτό τον τρόπο άρχισε και η προσέγγιση του με το κόμμα του ΔΗΣΥ (Δημοκρατικός Συναγερμός) που καλύπτει τον κεντροδεξιό χώρο. Αποχώρησε, δια παραιτήσεως, πολύ γρήγορα από την κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη για λόγους που είχαν να κάνουν με την προσωπική πολιτική του ευθιξία και «συναντήθηκαν» πάλι την περίοδο του δημοψηφίσματος για το Σχέδιο Ανάν το οποίο στήριξαν και οι δύο. Ο Χρήστος Στυλιανίδης εντάχθηκε στον ΔΗΣΥ με τον οποίο εξελέγη βουλευτής το 2006 και το 2011.
Το 2013 εγκατέλειψε την βουλευτική έδρα και ανέλαβε καθήκοντα κυβερνητικού εκπροσώπου στην κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη. Ένα χρόνο αργότερα διεκδίκησε εκλογή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και εξελέγη για την περίοδο 2014-2019. Ωστόσο παρέμεινε λίγο στα βουλευτικά έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθώς διορίστηκε Επίτροπος της Κύπρου στην Commission, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 2019.
Ούτε μύγα στο σπαθί του
Ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις πολιτικών που δεν έβαζαν νερό στο κρασί τους σε θέματα αρχών. Το 1999 ενώ ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος υπέβαλλε την παραίτηση του γιατί το υπουργικό συμβούλιο του Γλαύκου Κληρίδη είχε «ξεπλύνει» τον τότε υπουργό Εσωτερικών Νίνο Μιχαηλίδη για υποθέσεις αθέμιτου πλουτισμού.
Ο Χρήστος Στυλιανίδης στην επιστολή παραίτησης του, είχε αναφέρει μεταξύ άλλων πως δεν θα μπορούσε ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης να υπερασπιστεί μια απόφαση με την οποία διαφωνούσε. Είχε επισημάνει πως παραιτείται «έτσι ώστε από τη μια να μη δημιουργηθεί εσωτερικό πρόβλημα στους κόλπους της κυβέρνησης και από την άλλη να μην καταλήξω σε οδυνηρές αυτοαναιρέσεις που θα οδηγούσαν αναπόφευκτα σε ηθικό παροπλισμό μου, πράγμα που θα έβλαπτε την εικόνα του κυβερνητικού σχήματος, και πολύ περισσότερο θα τραυμάτιζε καίρια την ήδη τραυματισμένη εικόνα της πολιτικής και των πολιτικών στον τόπο μας».
Για την ιστορία να σημειωθεί πως αρκετά χρόνια μετά ο Ντίνος Μιχαηλίδης, συνελήφθη εκδόθηκε στην Ελλάδα και καταδικάστηκε στην υπόθεση Άκη Τσοχατζόπουλου για τις μίζες με τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Ο Χρήστος Στυλιανίδης, συγκρούστηκε και με το Νίκο Αναστασιάδη και σε αυτή την σύγκρουση δικαιώθηκε και πάλι. Ως επίτροπος της ΕΕ είχε κρούσει επανειλημμένως τον κώδωνα του κινδύνου για πιθανό διασυρμό της Κύπρου από την υπόθεση των «χρυσών διαβατηρίων» ζητώντας τον άμεσο τερματισμό του σχετικού προγράμματος, με το οποίο απέκτησαν ευρωπαϊκή ιθαγένεια καταζητούμενοι, κατάδικοι και άλλα πρόσωπα αμφίβολης ηθικής. Ο Νίκος Αναστασιάδης τον θεώρησε υπεύθυνο για την αρνητική γνωμοδότηση της Commission επειδή δεν την ανέτρεψε ή δεν την μπλόκαρε και έτσι το 2019 αρνήθηκε να τον προτείνει εκ νέου για την θέση του Επιτρόπου. Ο Χρήστος Στυλιανίδης αποχώρησε αθόρυβα χωρίς να δώσει συνέχεια σε αυτή την αντιπαράθεση. Έντονη υπήρξε και η διαφωνία Αναστασιάδη – Στυλιανίδη στο Κυπριακό, καθώς ο κ. Στυλιανίδης θεωρούσε πως ο Κύπριος Πρόεδρος συνέβαλε στο ναυάγιο των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά.
Επίσης για την ιστορία να αναφερθεί ότι η υπόθεση των «χρυσών διαβατηρίων» έχει οδηγήσει την Κύπρο στο Δικαστήριο της ΕΕ με ορατό κίνδυνο επιβολής σημαντικών προστίμων. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη υπό το βάρος των αποκαλύψεων αναγκάστηκε να διακόψει το πρόγραμμα.
Χαμηλών τόνων
Ο Χρήστος Στυλιανίδης αποφεύγει την υπερέκθεση του στα ΜΜΕ και σπανίως δίνει συνεντεύξεις ή εμφανίζεται σε κοινωνικής φύσεως εκδηλώσεις. Την περίοδο που διορίστηκε κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Κληρίδη, ήταν το μοναδικό μέλος της κυβέρνησης που αρνήθηκε να του διατεθεί υπουργική λιμουζίνα και οδηγός. Είχε επιλέξει να διακινείται μόνος του με το προσωπικό του αυτοκίνητο αρνούμενος ακόμα και τα έξοδα καυσίμων, συντήρησης κλπ.
Αν και ως κυβερνητικός εκπρόσωπος θα μπορούσε να αποφεύγει τις συχνές παρουσιάσεις στις οποίες υποβάλλονται όλοι οι έφεδροι στην Κύπρο, δεν το έπραττε και παρουσιαζόταν σε όλες τις εκπαιδεύσεις και ασκήσεις όπως οι υπόλοιποι έφεδροι.
Επίσης διατηρούσε οδοντιατρείο στην Λευκωσία, το οποίο αποτελούσε χώρο συνάντησης φίλων με την πολιτική συζήτηση να εξελίσσεται παράλληλα με την ιατρική εργασία. Αν και ο ίδιος δεν επιθυμούσε να αναφέρεται, σε πολλές περιπτώσεις αρνείτο να πάρει αμοιβή και ιδιαιτέρως όταν επρόκειτο για ασθενείς με «στενά» οικονομικές δυνατότητες.
Με συνεχή δραστηριότητα
Στις 25 Ιουνίου 2020 ο Χρήστος Στυλιανίδης, εξελέγη μέλος του 29μελούς διοικητικού Συμβουλίου της καινοτόμου ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης Friends of Europe, ενώ στις 5 Μάιου 2021 διορίστηκε με απόφαση του Κολεγίου των Επιτρόπων της ΕΕ, Ειδικός Απεσταλμένος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας των πεποιθήσεων εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την Commission, ο Χρήστος Στυλιανίδης «έχει αποδείξει επανειλημμένα την αφοσίωση του στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη θρησκευτική ελευθερία» και «η ισχυρή πείρα και οι ικανότητές του τον καθιστούν ειδικά κατάλληλο γι’ αυτό το ρόλο».
Πέραν των σπουδών του στην Οδοντιατρική στην Θεσσαλονίκη. έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε Αγγλία και Αμερική (JFK School of Government, Harvard University) στις πολιτικές επιστήμες, διεθνείς σχέσεις και ευρωπαϊκές σπουδές με ειδικότητα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι νυμφευμένος και έχει έναν γιο.
Ευάγγελος Τουρνάς: Ποιος είναι ο νέος υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας
Με μία επιλογή που πέρα από ουσίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα και ως σημειολογική, έρχεται να στελεχώσει το νεοσύστατο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίζοντας για τη θέση του υφυπουργού τον Πτέραρχο ε.α Ευάγγελο Τουρνά.
Μία απόφαση, που έρχεται λίγες μόλις ημέρες μετά την υπαναχώρηση του ναυάρχου ε.α Ευ. Αποστολάκη, ο οποίος αν και αρχικά δέχτηκε να αναλάβει το εν λόγω χαρτοφυλάκιο, εν συνεχεία έκανε πίσω υποκύπτοντας στις πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μία κίνηση τακτικής, αλλά και σημειολογίας, ο πρωθυπουργός επέμεινε στην αρχική άποψή του, ότι το πρόσωπο που θα αναλάμβανε να σηκώσει ένα κομμάτι από το βάρος του νέου υπουργείου θα πρέπει να προέρχεται από τις Ένοπλες Δυνάμεις μιας και θα καλούνταν να διαχειριστεί έναν δύσκολο επιχειρησιακό τομέα, όπως π.χ είναι τα πτητικά μέσα πυρόσβεσης.
Ο κ. Ευάγγελος Τουρνάς ήταν ένας από αυτούς που συγκέντρωναν αυτά τα στοιχεία. Καταρχάς σε συμβολικό επίπεδο, ανέλαβε Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας στις 7 Μαρτίου 2013, την ίδια ημέρα που αναλάμβανε Αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού και ο… παρολίγον υπουργός Ευ. Αποστολάκης, όντας και οι δύο τότε επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά επί υπουργίας Πάνου Παναγιωτόπουλου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Παράλληλα όμως πληρούσε και τις προϋποθέσεις που απαιτεί ένα νεοσύστατο υπουργείο, προκειμένου να λειτουργήσει, μέσα σε ένα κλίμα έντονης αμφισβήτησης που δημιούργησε ο απόηχος της πύρινης λαίλαπας, αλλά και αυξημένων προσδοκιών ως προς τη διαχείριση της επόμενης ημέρας.
Μάχιμος Πιλότος και ερασιτέχνης ζωγράφος
Οργανωτικός, με μεγάλη εμπειρία στη διοίκηση αλλά και στη διαχείριση εξοπλιστικών προγραμμάτων, ηπίων τόνων και εξαιρετικά φειδωλός ως προς τις δημόσιες εμφανίσεις του ο Ευάγγελος Τουρνάς, από το 2015 που αποστρατεύτηκε κρατήθηκε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ταυτόχρονα απέφυγε να εμπλακεί σε επιχειρηματικές κινήσεις ή να συνεργαστεί με εταιρείες του χώρου, ενώ ακόμη και το παρόν στις επίσημες εκδηλώσεις του υπουργείου Εθνικής Άμυνας το έδινε πάντα με μέτρο. Ενδεικτική προς αυτή την κατεύθυνση ήταν άλλωστε η αποχή του, σε ορισμένες από τις ενημερωτικές συναντήσεις που παραδοσιακά κάνει προς τους πρώην Α\ΓΕΑ, ο εκάστοτε, επόμενος Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι γνωρίζοντες λένε πάντως πως πιθανόν προς την κατεύθυνσή αυτή να μέτρησε και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια μετακινούνταν μεταξύ Αθήνας και Κωνσταντινούπολης, λόγω της εργασίας της συζύγου του στην Πόλη. Οι ίδιοι ισχυρίζονται επίσης πως η απουσία του Ευάγγελου Τουρνά από τα δημόσια δρώμενα ενδεχομένως να σχετίζεται και με την ενασχόλησή του με το μεγάλο του μεράκι που δεν είναι άλλο από τη ζωγραφική. Στα 40 σχεδόν χρόνια που υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία, από νεαρός Ίκαρος μέχρι τον αρχηγικό θώκο του ΓΕΑ, η ζωγραφική θα ήταν άλλωστε γι’ αυτόν ένα αποκούμπι.
Οι πίνακες που ζωγραφίζει στον ελεύθερο χρόνο του θα αποτυπώσουν όλη την ένταση αλλά και τη μοναξιά των αιθέρων που συνοδεύει τη ζωή ενός πιλότου.
Έλκοντας, όπως και ο πρωθυπουργός, την καταγωγή του από την πόλη των Χανίων (γεννήθηκε το 1958) ο κ. Τουρνάς θα εισέλθει στη σχολή Ικάρων το 1976. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1980, έχοντας το βαθμό του ανθυποσμηναγού θα τοποθετηθεί στην 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο πετώντας αεροσκάφη F-5Α/B.
Ένα χρόνο αργότερα θα μετατεθεί στην 114 Π.Μ στην Τανάγρα, όπου και θα παραμείνει 8 χρόνια, εκτελώντας υπηρεσία σε αεροσκάφη Mirage F-1. Το 1988 θα είναι ένας από τους πρώτους πιλότους που θα πετάξουν με τα καινούργια Μιράζ -2000 τα οποία θα αποκτήσει τότε η Πολεμική Αεροπορία, μέσω της περιώνυμης «Αγοράς του Αιώνα».
Πετώντας με τη Λιάνα Κανέλη
Τον Ιούνιο του 1993 θα αναλάβει διοικητής της 332 Μοίρας «Γεράκι», όπου και θα παραμείνει μέχρι τον Ιούνιο του 1997. Με την ιδιότητα του διοικητή της Μοίρας, θα είναι αυτός που θα πιλοτάρει το διθέσιο Μιράζ-2000, με το οποίο η δημοσιογράφος και μετέπειτα βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλη θα γίνει μία από τις πρώτες Ελληνίδες που όχι μόνο θα λάβει θέση μπροστά από το κοκπιτ ενός μαχητικού αεροσκάφους, αλλά θα πετάξει και με αυτό. «Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, μετά τα Ίμια και πριν από την έναρξη της ελληνοτουρκικής «διπλωματίας των σεισμών», είχα την τύχη να πετάξω, και μάλιστα επί πενήντα περίπου λεπτά, μ’ ένα Mirage 2000. Εμπειρία μοναδική, στα όρια των αντοχών ενός κανονικού πιλότου. Τη θεωρώ μια από τις πιο διδακτικές και χρήσιμες εμπειρίες στη ζωή μου» θα γράψει σχετικά η Λιάνα Κανέλη.
Ο ίδιος άλλωστε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 θα φιλοξενηθεί και μάλιστα με φωτογραφία του στο πρωτοσέλιδο, στο ανδρικό περιοδικό Status ( εκδόσεις Λυμπέρη), σε άρθρο που θα δημοσιευθεί τότε υπό τον τίτλο «Ο επισμηναγός Τουρνάς και οι άσοι της Πολεμικής Αεροπορίας». Σαν από ένα ακόμη παιχνίδι της τύχης η 332 Μοίρα «Γεράκι», στην οποία επί σειρά ετών έκανε υπηρεσίας διοίκησης, θα είναι και η πρώτη που θα υποδεχτεί να νέα Rafale της πολεμικής μας Αεροπορίας. Από την Τανάγρα τα επόμενα χρόνια ο κ. Τουρνάς θα υπηρετήσει σε μια σειρά από επιχειρησιακά πόστα της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και σημαντικές θέσεις σε νατοϊκό επίπεδο, συμπληρώνοντας παράλληλα 4000 ώρες πτήσης.
Τον Μάρτιο του 2013 θα αναλάβει επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, έχοντας τότε ως υπαρχηγό τον νυν αντιπτέραρχο ε.α και Διοικητή Πολιτικής Αεροπορίας Γιώργο Δριτσάκο.
protothema.gr