Η Τουρκία στην εποχή του «Ερντογανισμού»

 Επισήμως στην εποχή του «Ερντογανισμού» πέρασε, μετά τα χθεσινά εκλογικά αποτελέσματα η Τουρκία.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετατράπηκε στον απόλυτο άρχοντα της χώρας, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό του όλες τις υπερεξουσίες που έδωσε στο αξίωμα του Προέδρου, με την πρόσφατη συνταγματική αλλαγή. Με δεδομένη την ήδη δεκαεξάχρονη παρουσία του Ερντογάν στο υψηλότερο πολιτειακό αξίωμα η χώρα περνά και επισήμως στην μετακεμαλική περίοδο.

Γιατί κέρδισε πάλι

Αν και πολλοί αναλυτές προέβλεπαν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν θα κατάφερνε να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία από τον πρώτο γύρο κάτι που θα έκανε απρόβλεπτο το τελικό αποτέλεσμα, ο Τούρκος Πρόεδρος με ποσοστό κοντά στο 53% επιβεβαίωσε την κυριαρχία του.

Την ώρα η αντιπολίτευση αμφισβητεί την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων, καταγγέλλοντας νοθεία ιδιαίτερα σε περιοχές της κεντρικής Τουρκίας, η νίκη του Ερντογάν μπορεί να εξηγηθεί στη βάση συγκεκριμένων παραδοχών.

 

Τι πρέπει να περιμένει η Ελλάδα

Τα ανοικτά μέτωπα Ελλάδας – Τουρκίας είναι γνωστά: Οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί που κρατούνται στην Ανδριανούπολη, οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί, το προσφυγικό και οι κινήσεις στο Κυπριακό.

Αν και κατά την προεκλογική περίοδο επικράτησε μια ελεγχόμενη ένταση μεταξύ των δύο χωρών, αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η επανεκλογή και η ισχυροποίηση του Ερντογάν είναι πιθανό να θέσει τα ζητήματα σε τροχιά «επίλυσης».

Είναι πιθανό μέσα στο επόμενο διάστημα να υπάρξει εξέλιξη στην υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, με πιθανότερο σενάριο να τους απαγγελθούν, μετά από τέσσερις μήνες, κατηγορίες και να προσαχθούν σε δίκη. Από την άλλη η Άγκυρα θα εντείνει την ρητορική της για τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς ζητώντας μετ’ επιτάσεως την παράδοσή τους από την Αθήνα. Με δεδομένη την εξάρτηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από τους εθνικιστές του Κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι σε αυτό το επίπεδο η ένταση θα συνεχιστεί. Αναφορικά με την κυπριακή ΑΟΖ, οι προσεχείς μήνες θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικοί καθώς θα υπάρξει ακόμα μια –πιθανότατα και τελευταία- προσπάθεια των Ηνωμένων Εθνών για επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό. Η τουρκική κυβέρνηση θα κληθεί το αμέσως επόμενο διάστημα να τοποθετηθεί επί του πλαισίου Γκουτέρες την ώρα που η Κυπριακή Δημοκρατία επιθυμεί να συνεχίσει το ενεργειακό της πρόγραμμα εντός του καλοκαιριού.   

 

α) Ο Ερντογάν απέδειξε μεγάλη ικανότητα στη συσπείρωση του παραδοσιακού συντηρητικού χώρου της Τουρκίας, συνδυάζοντας τον πολιτικό ισλαμισμό με την παραδοσιακή Δεξιά και τον εθνικισμό.

β) Έχει καταφέρει να εμφανίζεται ως ο απόλυτος μεταρρυθμιστής. Ο άνθρωπος που έφερε την ανάπτυξη στη χώρα, που δημιούργησε χιλιάδες θέσεις εργασίας. Τα μεγάλα έργα υποδομής, όπως η νέα γέφυρα στον Βόσπορο και το υπερσύγχρονο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης αποτέλεσαν αιχμή του προεκλογικού του αγώνα.

γ) Απουσία ισχυρής αντιπολίτευσης. Ο Μουχαρέμ Ιντζέ κατάφερε να συσπειρώσει σε μεγάλο βαθμό την αντι-ερντογανική ψήφο, όμως απέχει πολύ από το να μπορεί, ως πρόσωπο, να αμφισβητήσει τον Ερντογάν. Παράλληλα, ο Τούρκος Πρόεδρος, μετά το πραξικόπημα έχει εξαπολύσει ένα προγκρόμ συλλήψεων και φυλακίσεων αντιφρονούντων, με αποκορύφωμα τη φυλάκιση του ηγέτη των Κούρδων και υποψήφιου πρόεδρου Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο οποίος διεξήγαγε τον προεκλογικό του αγώνα μέσα από τη φυλακή.

 

δ) Ο Ταγίπ Ερντογάν και το AKP καταφέρνουν να συγκεντρώνουν εκλογική στήριξη σε όλες τις περιοχές της Τουρκίας. Αν και οι ισχυρές περιοχές βρίσκονται στην κεντρική Τουρκία η οποία αποτελεί το προπύργιο του «Ερντογανισμού», το AKP καταγράφει παρουσία και στην «αντιπολιτευτική» δυτική χώρα και στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου βρίσκεται ο πυρήνας των Κούρδων.  

 

cnn.gr