Την παράταση του Ευρωπαϊκού προγράμματος που έχει υπογραφεί από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ), θεωρείται από Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον η πιο πρόσφορη μέθοδος, για την ένταξη του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

Λίγα 24ωρα πριν από την έναρξη της δεύτερης αξιολόγησης που θα κρίνει τον χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο θα ρυθμιστεί το χρέος, τα στελέχη των θεσμών που αναζητούν λύση για την ένταξη του ΔΝΤ και παράλληλα ένα συμβιβασμό για το ελληνικό χρέος , απορρίπτουν εντελώς την ιδέα ενός τέταρτου μνημονίου.

Το θέμα που έχει τεθεί από τους λεγόμενους «πολιτικούς» του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα είναι ότι, με την άρνηση των χωρών του βορρά για μια άμεση χαρτογράφηση μιας λύσης για το ελληνικό χρέος, το Ταμείο είναι πολύ πιθανό να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα κάποια στιγμή μέσα στο 2017. Με αυτή την προοπτική όμως, το ΔΝΤ θα βρεθεί στην δύσκολη θέση να είναι μόνο του σε ένα πρόγραμμα διάσωσης για μια ευρωπαϊκή χώρα, με δεδομένο ότι τα προγράμματα του ταμείου είναι τριετή. Αν λοιπόν υπογραφεί ένα τρίτο πρόγραμμα του ΔΝΤ με την Ελλάδα το 2017, θα φέρει την λήξη της ισχύος του το 2019 ή τις αρχές του 2020.

Στο μεταξύ όμως, το ευρωπαϊκό μνημόνιο θα έχει ολοκληρωθεί στα μέσα του 2018, αφήνοντας για περίπου 1,5 χρόνο την Ελλάδα με ένα πρόγραμμα που θα «τρέχει» αποκλειστικά το ΔΝΤ. Από την άλλη, σύμφωνα με τις Βρυξέλλες, θεωρείται απίθανο μετά τα τρία διαδοχικά προγράμματα διάσωσης, η Ελλάδα να χρειαστεί και ένα τέταρτο μνημόνιο που θα συνοδεύεται και από ένα τέταρτο δανειακό πρόγραμμα. Τούτο διότι, εκτός από την αμφιβολία που θα γεννούσε για την ελληνική οικονομία, μια τέτοια κίνηση θα ακύρωνε και το σχεδιασμό για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, λόγω του τέταρτου δανείου που θα το συνόδευε.

Ως πιο πρόσφορη λύση, εξετάζεται μια παράταση του τρίτου ευρωπαϊκού μνημονίου για την Ελλάδα ως το τέλος του 2019, ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος συμμετοχής για το ταμείο, με ένα πλήρες πρόγραμμα.

Το δεύτερο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, είναι το διάστημα του ενός χρόνου που μεσολαβεί μέχρι και τις γερμανικές εκλογές, αφού μέχρι τότε η γερμανική κυβέρνηση δεν αναμένεται να αλλάξει την άποψή της, για την επίλυση του ελληνικού χρέους. Το ενδεχόμενο μιας ειδικής σχέσης του ταμείου, δεν εξυπηρετεί ούτε το Ταμείο (άλλωστε είναι και σήμερα τεχνικός σύμβουλος του ΕΜΣ στο πρόγραμμα) ενώ είναι αμφίβολο αν θα εξυπηρετήσει και τα εσωτερικά ακροατήρια των πέντε χωρών (Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Φιλανδία, Σλοβακία ) που λογοδοτούν στα κοινοβούλιά τους για την έγκριση κάθε δόσης δανείου για την Ελλάδα.

Μια λύση που θα πρέπει να διαχειριστούν η Γερμανία και οι σύμμαχοί της στο εσωτερικό τους - με δεδομένες τις εσωτερικές συγκρούσεις που θα δημιουργήσει εν όψει εκλογών - θα είναι η παραμονή της κατάστασης ως έχει για ένα ακόμη χρόνο. Δηλαδή, το Ταμείο να παρακολουθεί χωρίς να συμμετέχει ενεργά στο ελληνικό πρόγραμμα, να καθυστερήσει την έκθεση βιωσιμότητας του χρέους που έχει προγραμματίσει για τον Δεκέμβριο και το ελληνικό πρόγραμμα να συνεχίσει να προχωρά όπως προχωρά από τον Αύγουστο του 2015.

Πριν από όλα όμως όλοι περιμένουν να δουν πώς θα εξελιχθεί η διαδικασία της δεύτερης αξιολόγησης, αφού όλοι εύχονται να τελειώσει πριν το τέλος του χρόνου, αλλά κανείς ακόμη δεν μπορεί να το εγγυηθεί με ασφάλεια.