Απολιθώματα ενός τρομακτικού πτηνού που περιπολούσε πάνω από τη θάλασσα πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια ήρθαν στο φως στην Ανταρκτική. Πρόκειται για μια «πελαγόρνιθα», ένα από τα μεγαλύτερα πτηνά που έζησαν ποτέ, με άνοιγμα φτερών που έφτανε τα 6,4 μέτρα.

Τα πρώτα απολιθώματα άρχισαν να εμφανίζονται πριν από τρία χρόνια κοντά σε μια ερευνητική βάση της Αργεντινής στο ανταρκτικό νησί του Μοράμπιο. Ένα οστό που ανακαλύφθηκε πρόσφατα επέτρεψε τελικά στους παλαιοντολόγους να καταλήξουν ότι επρόκειτο για πτηνό στην οικογένεια των πελαγορνιθίδων.

Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της οικογένειας, η οποία εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει απογόνους, ήταν το πραγματικά τεράστιο μέγεθος -ακόμα και τα πιο μικρόσωμα είδη είχαν φτερά συγκρίσιμο με τα σημερινά άλμπατρος, τα οποία φτάνουν σε άνοιγμα φτερών τα 3,3 μέτρα.

Για να συλλαμβάνουν τη λεία τους, τα γιγαντόσωμα θαλασσοπούλια είχαν εξελίξει προεξοχές του ράμφους που θυμίζουν δόντια, αν και δεν έχουν άμεση σχέση με τα πραγματικά δόντια των ερπετών, από τα οποία κατάγονται τα πτηνά.

Σύμφωνα με τον Μάρκος Σενίσο, διευθυντή του Μουσείου Φυσικών Επιστημών στη Λα Πάμπα της Αργεντινής, το απολίθωμα στην Ανταρκτική είναι η μεγαλύτερη πελαγόρνιθα που έχει βρεθεί ποτέ.

Παραμένει ασαφές γιατί τα πτηνά αυτά έφτασαν σε τόσο μεγάλα μεγέθη. Το πιθανότερο, λένε οι ερευνητές, είναι ότι οι υψηλές θερμοκρασίες των ωκεανών πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια ίσως προσέφεραν μεγάλη αφθονία τροφής.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στο Journal of Paleontology.