29/03/2024
         

WARG Handcrafted Apparel

Manos Manos Σάββατο, 1 Αυγούστου 2015
Διάφορα
+ + -

Επαναλειτουργία κλωστηρίων

Είναι βάσιμες οι ελπίδες ότι μπορεί να επανέλθει στη ζωή, έστω σε συρρικνωμένη μορφή, η πάλαι ποτέ κραταιά «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία»; Ο γ.γ. Βιομηχανίας του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Γιάννης Τόλιος, πάντως, δηλώνει στην «Κ» ότι «υπάρχουν ευνοϊκές προοπτικές για να λειτουργήσουν ξανά κάποιες μονάδες». Ο κ. Τόλιος, που παραιτήθηκε λόγω της διαφωνίας του με τη συμφωνία Αθήνας- πιστωτών στις 13 Ιουλίου αλλά παραμένει προσωρινά στη θέση του, ανακοίνωσε προ δύο εβδομάδων την επαναλειτουργία το φθινόπωρο (μεταξύ άλλων) των κλωστηρίων Μαρωνείας και Ροδόπης στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής, και δύο ακόμα μονάδων στη Νάουσα. Τα εργοστάσια ανήκαν στην «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία» του Θωμά Λαναρά, η οποία πτώχευσε παταγωδώς το 2012, μετά μακρά πορεία παρακμής. Η επαναλειτουργία τους, αν γίνει πράξη, υπολογίζεται από τον κ. Τόλιο ότι θα δημιουργήσει σε πρώτη φάση 300 θέσεις εργασίας.

Σύμφωνα με τον κ. Τόλιο, το σχέδιο επαναλειτουργίας προβλέπει την ίδρυση συνεταιρισμού, με συμμετοχή των εργαζομένων στο μετοχικό κεφάλαιο και με κεφαλαιακή ένεση 10 εκατ. ευρώ από την Εθνική Τράπεζα. «Η Εθνική, που είναι ο βασικός πιστωτής, έχει δεχθεί την ιδέα την επανεκκίνησης των μονάδων και της παροχής κεφαλαίου κίνησης», λέει στην «Κ». Ο απερχόμενος γ.γ. του υπουργείου έχει πει ότι «γίνεται προσπάθεια να εξασφαλιστεί» η ρύθμιση των δυσθεώρητων χρεών της πτωχευμένης εταιρείας (κυρίως προς εργαζόμενους, τράπεζες, εφορία και ΙΚΑ) - χρέη που, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», προσεγγίζουν τα 350 εκατ. ευρώ. «Η ρύθμιση πρέπει να περιλαμβάνει διαγραφή μεγάλου μέρους των χρεών», τονίζει.

Από την πλευρά του, ο Γιάννης Μουσουλίδης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας κατά την ύστατη προσπάθεια διάσωσής της (2010-12), που ηγείται σήμερα της προσπάθειας των εργαζομένων για ανασύστασή της σε συνεταιριστική βάση, τονίζει ότι με τη λογική της εκποίησης «το πολύ να εισπραχθούν 20 εκατ. ευρώ από τα 17 βιομηχανοστάσια της εταιρείας». Oπως λέει, «η δική μας πρόταση είναι να δεχθούν την κεφαλαιοποίηση των χρεών τους και τον επιμερισμό της περιουσίας της εταιρείας ανάλογα με τις απαιτήσεις τους, ώστε να λειτουργήσουν ξανά τα κλωστήρια». Ο κ. Μουσουλίδης ισχυρίζεται ότι στις δύο μονάδες στην περιοχή της Κομοτηνής και στη Στενήμαχο της Νάουσας (τη μεγαλύτερη στη χώρα) υπάρχουν μηχανήματα του 2001, «τα πιο προηγμένα στον κόσμο στην εποχή τους», η επαναλειτουργία των οποίων θα χρειαζόταν «μία επένδυση 2 εκατ. ευρώ».

Επιπλέον, ο κ. Μουσουλίδης σημειώνει ότι σε συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων, όπως το νήμα compact, η ζήτηση στην Ευρώπη δεν καλύπτεται από τις χώρες χαμηλού μισθολογικού κόστους. Το συγκεκριμένο νήμα «μπορεί να παραχθεί και στις δύο μονάδες της Κομοτηνής», λέει. Τέλος, επικαλείται διατάξεις της πτωχευτικής νομοθεσίας βάσει της οποίας αν το 60% των πιστωτών -σε αυτήν την περίπτωση οι τράπεζες και οι εργαζόμενοι- συναινεί σε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης χρεών, μπορεί να το επιβάλλει στους υπόλοιπους. Ωστόσο, δεδομένου ότι έχει ξεκινήσει η διαδικασία εκποίησης, δεν είναι σαφές πώς μπορεί να υλοποιηθεί σχέδιο αναδιοργάνωσης, το οποίο μάλιστα καταρτίζεται ερήμην της συνδίκου πτώχευσης. Εκφράζονται επίσης αμφιβολίες για το αν το σχέδιο θα εγκριθεί από τις ευρωπαϊκές αρχές ανταγωνισμού - η εταιρεία έχει επιβαρυμένο ιστορικό, όπως αναφέρεται στο πλαίσιο.

Λόγοι απαισιοδοξίας

Ιδιαίτερα απαισιόδοξος για τις προοπτικές των κλωστηρίων της Κομοτηνής είναι ο Σταμάτης Κουρούδης. Ο επικεφαλής της «Θρακικά Εκκοκκιστήρια» ήταν ο άνθρωπος που έστησε τα δύο εργοστάσια στη Μαρώνεια και τη Ροδόπη, μαζί με τον Χρίστο Λαναρά, πατέρα του Θωμά. Σήμερα, δηλώνει τυχερός που πούλησε το μερίδιό του στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, και που αντιστάθηκε στον πειρασμό να τα αγοράσει το 2008. Οπως τονίζει, «είναι πολύ περιορισμένες οι δυνατότητες για την κλωστοϋφαντουργία -έναν κλάδο μεγάλης εντάσεως εργασίας- στην Ελλάδα και την Ευρώπη, με δεδομένη την παραγωγική ισχύ των χωρών της Ανατολής». Ο κ. Κουρούδης, που δραστηριοποιείται πολιτικά με το «Ποτάμι», εντάσσει τις υποσχέσεις περί επαναλειτουργίας στην ίδια ψηφοθηρική λογική, σε πείσμα της οικονομικής πραγματικότητας, που διακατείχε και τις τελευταίες κυβερνήσεις Καραμανλή και Παπανδρέου.

Το χρονικό της κατάρρευσης

Στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, η «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία» ήταν ήδη σε κατάσταση ημιθανή. Τα δάνεια ήταν όλα σε καθυστέρηση από το 2008. Από τον Μάρτιο του 2009, οι παραγωγικές της δραστηριότητες είχαν ουσιαστικά σταματήσει. Τον Φεβρουάριο του 2010, ανεστάλη η διαπραγμάτευση της μετοχής της στο Χρηματιστήριο Αθηνών - της ίδιας εταιρείας που στο απόγειο της «φούσκας» της Σοφοκλέους είχε φτάσει κεφαλαιοποίηση ύψους 3 δισ. ευρώ.

Toν Ιούνιο του 2010, η κυβέρνηση Παπανδρέου στήριξε ένα ακόμα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Η επιχείρηση συμφωνήθηκε τότε να λάβει κοινοπρακτικό δάνειο 63,6 εκατ. ευρώ με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Οι βασικοί όροι ήταν να συρρικνωθεί δραστικά και να αποκλειστεί ο Θωμάς Λαναράς και άνθρωποι του περιβάλλοντός του από το νέο σχήμα. Ενάμιση χρόνο αργότερα, ο Λαναράς θα έφευγε από τη ζωή σε ηλικία 54 ετών, κλονισμένος από την κατάρρευση στα χέρια του μιας οικογενειακής επιχειρηματικής δυναστείας που είχε διαρκέσει έναν αιώνα. Το νέο σχέδιο γρήγορα βάλτωσε. Δύο από τις πιστώτριες τράπεζες δεν υπέγραψαν τη δανειακή συμφωνία, επικαλούμενες την έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για παράνομες κρατικές ενισχύσεις που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2010, με αποτέλεσμα να μην καταβληθούν ποτέ τα 63,6 εκατ. ευρώ. Τον Φεβρουάριο του 2012, η Επιτροπή έκρινε ότι το Δημόσιο είχε παραβιάσει τους κανόνες περί ενισχύσεων το 2007 και το 2009. Η κρατική εγγύηση του 2010 δεν θεωρήθηκε ότι παραβιάζει τους κανόνες, αλλά ο λόγος ήταν ότι η εταιρεία είχε παύσει τις δραστηριότητές της ήδη από το 2009. Επειδή η εγγύηση δεν ήταν επαρκής για να λειτουργήσει εκ νέου, θεωρήθηκε ότι «δεν προκάλεσε στρέβλωση, ούτε απείλησε να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό».
 
 
 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
 
 
kathimerini 

 

 
 
 
 
  Αρχική | Ενότητες | Top Αναρτήσεις | Επικοινωνία  
 
Περίεργα      Υγεία
 
Life Style      Κόσμος
 
Τοπικά