Το πρώτο 3D συνθετικό «ανοσοποιητικό όργανο» είναι γεγονός!
Μηχανικοί του Cornell University δημιούργησαν ένα συνθετικό, πλήρως λειτουργικό «ανοσο-οργανοειδές» ικανό να παράγει αντισώματα και να ελέγχεται στο εργαστήριο, εκτός ζώντος οργανισμού!
Η μορφή των πραγμάτων που θα έλθουν έχει την μορφή αυτού του τρισδιάστατου επαναστατικού οργάνου από ειδική μαλακή υδρογέλη που κατασκεύασαν μηχανικοί, ανοίγοντας νέους δρόμους για την ταχεία ανάπτυξη ανοσοθεραπειών που θα αντιμετωπίζουν καίρια φονικές ασθένειες όπως είναι ο καρκίνος και το ΑIDS. Κατασκευασμένο από νανοσύνθετο βιοϋλικό και ενισχυμένο με νανοσωματίδια πυριτικού άλατος για να αποτραπεί το ενδεχόμενο να «λιώσει» η δομή του στους 36,6°C (98,6°F) της φυσιολογικής ανθρώπινης θερμοκρασίας, το συνθετικό όργανο θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την λειτουργία των Β-κυττάρων που σήμερα επαφίεται σε μελέτες σε ζωικά μοντέλα.
Το σημαντικότερο όμως, επισημαίνει ο επίκουρος καθηγητής Μηχανικής και Αεροδιαστημικής Μηχανικής Αnkur Singh, είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την μελέτη συγκεκριμένων λοιμώξεων (Έμπολα, AIDS) διερευνώντας τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός παράγει αντισώματα για την καταπολέμησή τους. Σύμφωνα με την σχετική μελέτη που δημοσίευσε online η επιθεώρηση Biomaterials, το πρώτο στο είδος του ανοσο-οργανοειδές που αναπτύχθηκε στο εργαστήριο του καθηγητή Αnkur Singh βασίζεται σε δευτερεύοντα όργανα του ανοσοποιητικού, λεμφαδένες ή σπλήνα, μιμούμενο το ανατομικό μικροπεριβάλλον του λεμφικού ιστού.
Όπως ένα αληθινό όργανο, το οργανοειδές μετατρέπει τα Β-κύτταρα τα οποία φτιάχνουν αντισώματα που αντιδρούν σε μολυσματικούς «εισβολείς» σε βλαστικά κέντρα που ενεργοποιούν, ωριμάζουν και μεταλλάσσουν τα γονίδια των αντισωμάτων τους όταν ο οργανισμός βρίσκεται υπό επίθεση, γι’ αυτό και τα κέντρα αυτά δεν απαντώνται σε υγιή όργανα του ανοσοποιητικού. Μάλιστα οι επιστήμονες απέδειξαν πως μπορούν να ελέγξουν την ανοσολογική απόκριση στο όργανο και να συντονίζουν την ταχύτητα με την οποία τα Β-κύτταρα πολλαπλασιάζονται, ενεργοποιούνται και τροποποιούν τους τύπους των αντισωμάτων τους, επιτυγχάνοντας έως και 100 φορές ανώτερες επιδόσεις σε σύγκριση με τις υπάρχουσες 2D καλλιέργειες.
iatropedia