Φάρμακο που αυξάνει την ανοσολογική απόκριση του εγκεφάλου μπορεί να αποτρέψει ή να θεραπεύσει τη νόσο του Αλτσχάιμερ, πιστεύουν οι επιστήμονες 

Το Αλτσχάιμερ μπορεί να προληφθεί ακόμα και να θεραπευτεί με ενίσχυση της ανοσολογικής απόκρισης του ίδου του εγκεφάλου, υποστηρίζουν οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα νευρικά κύτταρα πεθαίνουν, επειδή τα κύτταρα που υποτίθεται ότι πρέπει να καθαρίζουν τον εγκέφαλο από βακτηρίδια, ιούς και επικίνδυνα υπολείμματα, σταματούν να λειτουργούν.

Αυτά τα κύτταρα, τα οποία ονομάζονται "microglia", λειτουργούν καλά όταν οι άνθρωποι είναι νέοι, αλλά όταν γερνούν, μία πρωτεΐνη που ονομάζεται ΕΡ2 τα εμποδίζει να λειτουργούν αποτελεσματικά. 

Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι η αναστολή της δράσης της πρωτεΐνης επιτρέπει στα microglia να λειτουργήσουν και πάλι κανονικά, ώστε να μπορούν να "καθαρίσουν" τις επικίνδυνες κολλώδεις αμυλοειδείς πλάκες που βλάπτουν τα νευρικά κύτταρα στη νόσο Alzheimer.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, στα ποντίκια, μπλοκάροντας την ΕΡ2 με ένα φάρμακο, αντιστρέφεται η απώλεια μνήμης και δεκάδες άλλα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ στα ζώα.

Όπως αναφέρει για τα microglia ο Δρ Katrin Andreasson, καθηγητής νευρολογίας και νευρολογικών επιστημών στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ: "Τα πειράματά μας δείχνουν ότι η σωστή συντήρησή τους αποτρέπει την απώλεια μνήμης και διατηρεί υγιή τη φυσιολογία του εγκεφάλου".

Έως το 2015, θα υπάρχουν 850.000 άνθρωποι με άνοια στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τη νόσο του του Αλτσχάιμερ να είναι η πιο κοινή μορφή. Η ασθένεια σκοτώνει τουλάχιστον 60.000 ανθρώπους κάθε χρόνο.

Μικρογλοιακά κύτταρα αποτελούν περίπου το 10 έως 15% των κυττάρων του εγκεφάλου. Ενεργούν ως άμυνα πρώτης γραμμής, ψάχνουν για ύποπτες δραστηριότητες και τα υλικά. Όταν εντοπίζουν πρόβλημα, εκλύουν ουσίες που στρατολογούν άλλα μικρογλοιακά κύτταρα στο σημείο τα οποία, στη συνέχεια, καταστρέφουν και απαλλάσσουν από τυχόν ξένους εισβολείς.

Μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως ρακοσυλλέκτες, μασούν τα νεκρά κύτταρα και τα μοριακά υπολείμματα, που είναι σκορπισμένα ανάμεσα στα ζωντανά κύτταρα, όπως οι συστάδες των αμυλοειδών πλακών που σπάνε τις συνδέσεις ανάμεσα στους νευρώνες, προκαλώντας απώλεια μνήμης και χωρικής συνειδητοποίησης. Αυτές οι συστάδες πιστεύεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόκληση του Αλτσχάιμερ.

"Τα microglia πρέπει συνεχώς να κάνουν εκκαθάριση των αμυλοειδών πλακών", πρόσθεσε ο Δρ Andreasson. "Αν χάσουν την ικανότητά τους να λειτουργούν, τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο".

Πειράματα σε ποντίκια έδειξαν ότι εκείνα τα οποία γενετικώς δεν είχαν ΕΡ2, δεν ανέπτυξαν τη νόσο του Αλτσχάιμερ, ακόμη και όταν εγχέονται με ένα διάλυμα του αμυλοειδούς-β, υποδηλώνοντας ότι τα κύτταρα τους ήταν ικανά να απαλλάσσονται από την πρωτεΐνη με φυσικό τρόπο.

Οι ερευνητές του Στάνφορντ ελπίζουν να παράξουν μια ένωση, η οποία απλώς θα μπλοκάρει την πρωτεΐνη ΕΡ2 και δε θα παρουσιάσει περιττές παρενέργειες.

Η παραπάνω μελέτη, για την οποία μας ενημερώνει η βρετανική telegraph, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Clinical Investigation.