Δυνατό πολιτικό “πόκερ” παίχθηκε στα παρασκήνια, πριν οι δύο ηγέτες της συγκυβέρνησης  καταλήξουν στην επιλογή του Σταύρου Δήμα ως υποψηφίου ΠτΔ.  Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν συμφωνήσει να προτείνουν ως υποψήφιο τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.

 

Προσέκρουσαν όμως σε “βέτο” του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος απείλησε με διάσπαση του ΠΑΣΟΚ και ανατροπή της κυβέρνησης. Λίγα 24ωρα πριν από την πρώτη κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή, από τα επιτελεία  των κομμάτων της συγκυβέρνησης αρχίζουν να διαρρέουν οι πρώτες πληροφορίες για τις προηγηθείσες διαπραγματεύσεις, τις αρχικές επιλογές – και πώς τελικά ακυρώθηκαν.

Το θέμα Καραμανλή φαίνεται ότι ήταν μία από τις “σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι” στις σχέσεις Βενιζέλου-Παπανδρέου,  φέρνοντας τον νυν και τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στα πρόθυρα οριστικής ρήξης, η οποία θα προκαλούσε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και αανατροπή σκηνικού.

Οπως αναφέρεται από έγκυρες πηγές στον κομματικό μηχανισμό, τα σενάρια που είχαν δεί το φως της δημοσιότητας για υποψηφιότητα Καραμανλή, δεν ήταν καθόλου αβάσιμα.  Αντίθετα μάλιστα, μετά από διαβουλεύσεις πολλών εβδομάδων Σαμαράς και Βενιζέλος είχαν συμφωνήσει  στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, εκτιμώντας ότι  η υποψηφιότητα του μπορεί να έχει την υποστήριξη των προερχόμενων από τη ΝΔ ανεξάρτητων βουλευτών, καθώς και πολλών των ΑΝ.ΕΛ.

Η απόφαση είχε ληφθεί ήδη, όταν έγινε η συνάντηση Σαμαρά – Καραμανλή, κατά την οποία – παρά τις ημιεπίσημες διαψεύσεις – βασικό θέμα συζήτησης ήταν η υποψηφιότητα του πρώην πρωθυπουργού.

Για την επιλογή των δύο ηγετών της συγκυβέρνησης ενημερώθηκε εν συνεχεία ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος αντέδρασε “με απροσδόκητα έντονο τρόπο”. Οπως λένε επιτελείς του ΠΑΣΟΚ,  η πρώτη του φράση ήταν: “Παίρνω 13 βουλευτές και φεύγω, η κυβέρνηση πέφτει”.

Ακολούθησε κινητοποίηση του “παπανδρεϊκού” μηχανισμού του κόμματος, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός έρριξε τις πρώτες προειδοποιητικές βολές, μιλώντας στο Ηράκλειο για “αναγέννηση-ανασύνταξη” και για επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στις σοσιαλιστικές του ρίζες.

Μπροστά στον κίνδυνο διάσπασης του ΠΑΣΟΚ που θα οδηγούσε σε ανατροπή της κυβέρνησης και σε πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού-κομματικού χάρτη, Σαμαράς και Βενιζέλος αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την επιλογή Καραμανλή και να αναζητήσουν άλλο αποδεκτό πρόσωπο ως κοινό υποψήφιο για την προεδρία της Δημοκρατίας.