Πιθανό φαίνεται να θεωρούν το ενδεχόμενο ενός ναυαγίου της ολοκλήρωσης της εξαγοράς του ΔΕΣΦΑ οι Αζέροι, μετά την απόφαση της DGcom να ξεκινήσει σε βάθος έρευνα για πιθανή κατάχρηση της θέσης της Socar ως διαχειριστή του ελληνικού συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου.

 

Αυτό προκύπτει από χθεσινή δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου της Socar, Ρόβναγκ Αμπτουλάγιεφ. «Η διαδικασία είναι πιο περίπλοκη όταν μιλάμε για κράτη-μέλη της Ε.Ε. Καθώς η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., πρέπει να περάσουμε μέσα από αυτή τη διαδικασία.

 

Οι σχετικές εργασίες είναι υπό εξέλιξη και η Ελλάδα χρειάζεται τη συγκεκριμένη πώληση. Αλλιώς, υπάρχουν πολλά άλλα μέρη για επενδύσεις και σχέδια πιο κερδοφόρα. Η Ελλάδα πάντως ενδιαφέρεται γι’ αυτό» δήλωσε ο επικεφαλής της Socar. Είναι η πρώτη φορά που από αζερικής πλευράς εκφράζεται έμμεση αμφισβήτηση ολοκλήρωσης της εξαγοράς που εκκρεμεί εδώ και 17 μήνες αλλά και έμμεση αποστασιοποίηση από τους μέχρι τώρα χειρισμούς και εξελίξεις.

Πιο ξεκάθαρα αποτυπώνεται η ενόχληση του Μπακού σε χθεσινό άρθρο του πρακτορείου Trend.az που εκφράζει την επίσημη γραμμή της κυβέρνησης. «Η Ευρώπη θέλει πραγματικά να βρει μια εναλλακτική όπως ισχυρίζεται;» τονίζει το άρθρο της Gasimova, που δίνει ορισμένες απαντήσεις και σε ζητήματα που ανεπίσημα έχουν εγερθεί από την πλευρά της Gazprom. Οπως για παράδειγμα ότι ο αγωγός TAP δεν είναι ιδιοκτησία της Socar αλλά μετέχουν σε αυτόν οι BP, Statoil, Fluxys, Enagas & Axpo, εταιρείες που εμπλέκονται κατά κάποιο τρόπο στην προμήθεια αερίου στην Ευρώπη.

 

Το άρθρο επισημαίνει ότι οι βασικές ενεργειακές αποφάσεις της Ε.Ε. καθορίζονται από το ζητούμενο της ενεργειακής ασφάλειας και των εναλλακτικών πηγών προμήθειας. Οι νότιες και ανατολικές περιοχές της Ευρώπης υποφέρουν περισσότερο όταν εμφανίζονται προβλήματα, ενώ ακριβώς ο νότιος διάδρομος στοχεύει κυρίως στο να ανοίξει αυτήν την περιοχή, με κύριο προμηθευτή το Αζερμπαϊτζάν, σημειώνει η ίδια. Με βάση τα νούμερα των καταναλώσεων στην περιοχή, αποδεικνύεται ότι η προμήθεια αερίου από το Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή είναι τεράστιας σημασίας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. «Τα διαφορετικά κριτήρια που τηρεί η Ευρώπη σε σχέση με το Αζερμπαϊτζάν, δεν εκπλήσσουν κανένα. Ωστόσο, εάν παλαιότερα η Ευρώπη χρησιμοποιούσε διπλά κριτήρια σε σχέση με την πολιτική, τώρα προσπαθεί να τα χρησιμοποιήσει και στην οικονομία. Εναπόκειται στην Ευρώπη να αποφασίσει τι θέλει. Ωστόσο είναι η ώρα για την Ευρώπη να μάθει να χτίζει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους εταίρους της» καταλήγει το άρθρο.