Τα νεύρα του μωρού όταν βγάζει τα πρώτα δοντάκια
Γράφει η ψυχοθεραπεύρια Ντέμπορα ΣτάινερΕίναι απαραίτητο για το βρέφος να αλλάξει το είδος των γευμάτων του σταδιακά. Τ'ο ένα πλεονέκτημα του θηλασμού είναι ότι παρέχει στο βρέφος αρκετό χρόνο να βρίσκεται στην αγκαλιά της μητέρας, να βυζαίνει, να έχει την απαραίτητη σωματική επαφή, καθώς και την ψυχική επικοινωνία μαζί της. Αντίθετα, το μπιμπερό το βρέφος συχνά μαθαίνει να το κρατάει μόνο του. Αυτό δεν είναι κακό στο βαθμό που δε θυσιάζεται η στενή επαφή ανάμεσα στη μητέρα και στο βρέφος.
Η φύση από μόνη της μας καθοδηγεί σχετικά με την εισαγωγή στερεάς τροφής στο διαιτολόγιο του βρέφους. Τα περισσότερα βρέφη αποκτούν το πρώτο τους δόντι γύρω στα μέσα του πρώτου χρόνου. Έτσι, η ανάγκη για μάσημα αντικαθιστά την ανάγκη για βύζαγμα. Μπορούμε να φανταστούμε τι σημαίνει για το βρέφος το να έχει σκληρά ούλα και κοφτερά δόντια, τα οποία θέλει να βυθίσει κάπου. Τα δόντια αποτελούν για το βρέφος εργαλεία και συγχρόνως όπλα. Η επιθυμία του βρέφους να δαγκώνει μπορεί να συνδέεται είτε με σθεναρή λήψη τροφής και χώνεψη ή με διάθεση για εφόρμηση και επιθετικότητα.
Είναι βέβαιο ότι κατά την περίοδο της οδοντοφυΐας δημιουργείται έντονη ανησυχία σε πολλά βρέφη. Τα πονεμένα ούλα συνδέονται άμεσα με το γεγονός ότι το βρέφος μεγαλώνει και έχει πλέον μεγαλύτερη επίγνωση του θυμού του αλλά και της επιθυμίας του να επιτεθεί σε κάτι για να εκτονώσει αυτό το θυμό. Μια μητέρα πήγε το βρέφος της στο γιατρό, αναφέροντάς του ότι δεν ήταν καλά επειδή έβγαζε δόντια. Ο γιατρός τής απάντησε ότι η οδοντοφυΐα δεν μπορεί να είναι η αιτία γι’ αυτό. Η μητέρα έφυγε χωρίς να έχει πεισθεί. Ήταν βέβαιη ότι αυτό ήταν που έκανε το μωρό της να μην αισθάνεται καλά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στα βρέφη ο σωματικός πόνος συνδέεται άμεσα —και πολλές φορές ταυτίζεται απολύτως— με τον ψυχικό πόνο. Έτσι, τα κρυολογήματα, τα εξανθήματα, οι ελαφροί πυρετοί, εκτός από το ότι αποτελούν έκφραση σωματικής διαταραχής, εκφράζουν συγχρόνως την ψυχική κατάσταση του βρέφους.