Οι παρενέργειες που πολλές φορές έχουν ορισμένες φαρμακευτικές αγωγές στην λειτουργία της καρδιάς, αποκαλύπτονται κατά κανόνα αφότου το φάρμακο που είναι υπό δοκιμή, χορηγείται σε ανθρώπους ή/και σε πειραματόζωα σε κλινικούς ελέγχους.

 

Αν εντοπιστεί κάποιο πρόβλημα, τότε ίσως ο χρόνος που ξοδεύτηκε και οι αλλαγές που απαιτείται να γίνουν προτού το φάρμακο πάρει έγκριση για ευρύτερη χρήση, καθυστερεί σε μεγάλο βαθμό την διαθεσιμότητά του στο κοινό.

 

Τώρα, μια νέα έρευνα από το πανεπιστήμιο του Κόβεντρι στην Μ. Βρετανία, έρχεται να αλλάξει ενδεχομένως άρδην τη διαδικασία αυτή. Μετά από πολυετείς μελέτες, η επικεφαλής της έρευνας, δρ Helen Maddock, επινόησε μια νέα μέθοδο ελέγχου των παρενεργειών των νέων φαρμάκων στην ανθρώπινη καρδιά.

 

Χρησιμοποιεί ένα δείγμα καρδιακού ιστού, το οποίο συνδέει σε εργαστηριακό περιβάλλον με ηλεκτρόδια. Το ρεύμα που αυτά μεταδίδουν στην "εικονική" καρδιά, κάνουν τους μυς να συσπώνται ακριβώς όπως και σε έναν ζωντανό οργανισμό ανθρώπου ή/και ζώου (βιομηχανικός παλμός). Στην συνέχεια, το υπό δοκιμή φάρμακο, εγχέεται κατευθείαν στην "εικονική" καρδιά και καταγράφονται οι τυχόν παρενέργειες που προκαλεί.

 

Τα αποτελέσματα των ελέγχων με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιο ακριβή από τα αντίστοιχα που γίνονται μέχρι σήμερα σε ανθρώπους ή/και πειραματόζωα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η νέα μέθοδος καθιστά αχρείαστο τον τελικό έλεγχο του όποιου φαρμάκου σε ανθρώπους, αλλά περιορίζει αισθητά τις πιθανότητες να εντοπιστεί κάποια ανεπιθύμητη παρενέργεια στο τελικό στάδιο των ελέγχων. Έτσι η όλη διαδικασία γίνεται με ταχύτερο ρυθμό και πιο ασφαλή αποτελέσματα. Αυτό μειώνει τον συνολικό χρόνο που απαιτείται για να πάρει έγκριση το εν λόγω φάρμακο, αλλά και το συνολικό κόστος.

 

Η ίδια η δρ Maddock υποστηρίζει ότι η νέα αυτή τεχνική έχει τη δυνατότητα να σώσει εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές και να γλιτώσει πολλά χρόνια από την εξέλιξη φαρμάκων για πάρα πολλές ασθένειες.