Συγκεκριμένα, 2.751.856 φορολογούμενοι με τις συζύγους τους και τα προστατευόμενα μέλη τους έκαναν πέρυσι φορολογικές δηλώσεις με ετήσιο εισόδημα κάτω των 9.500 ευρώ.

Από αυτές τις οικογένειες, περίπου μία στις τρεις έχει ακίνητη περιουσία με αξία χαμηλότερη των 100.000 ευρώ, ενώ 600.000 νοικοκυριά έχουν ακίνητα 100.000 -150.000 ευρώ, αλλά εισόδημα μικρότερο των 9.500 ευρώ.

Οι αριθμοί αυτοί, προκάλεσαν προβληματισμό για τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, και τους μελετά η επιτροπή που θα καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα διανεμηθεί το κοινωνικό μέρισμα των 450 εκ. ευρώ.

Για το λόγο αυτό, ζητήθηκε και η βοήθεια του ΟΑΕΔ, ώστε να εξακριβωθεί ποιοι από αυτούς που εμφανίζονται ως φτωχοί είναι ταυτόχρονα και μακροχρόνια άνεργοι.

Έτσι, τέθηκαν τρεις εναλλακτικές: Η πρώτη, ήταν το οριζόντιο εισοδηματικό και περιουσιακό κριτήριο. Σε αυτή την τέτοια περίπτωση όμως, θα εισέπραττε το μέρισμα ένας εργένης φοροφυγάς και όχι κάποιος οικογενειάρχης με δύο παιδιά που θα εμφάνιζε 400-500 ευρώ παραπάνω ετήσιο εισόδημα.

Η δεύτερη εναλλακτική θα ήταν τα κριτήρια να γίνουν πιο συγκεκριμένα, και να επιδοτηθούν μόνο όσοι χαρακτηρίζονται μακροχρόνια άνεργοι, υπερήλικες (άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών χωρίς εισοδήματα ή με πολύ χαμηλά εισοδήματα) και άτομα με προβλήματα αναπηρίας.

Η τρίτη εναλλακτική, είναι το εισοδηματικό κριτήριο να μην είναι κοινό για όλους, αλλά να υπάρχει διαφοροποίηση από κατηγορία σε κατηγορία, ώστε να υπάρξει περιορισμός στα φαινόμενα κοινωνικής αδικίας.