Δικαιωμένοι ηθικά, αλλά όχι και πρακτικά, είναι δεκάδες απολυμένοι εργαζόμενοι στον τομέα καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης, μετά την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας (τμήμα εργατικών διαφορών) που τους δικαιώνει μεν, αλλά δεν διατάσσει επαναπρόσληψή τους.

Η υπόθεση αφορά 600 απολυμένους εργαζόμενους με συμβάσεις έργου στον δήμο Θεσσαλονίκης, που, κατά παρέκταση αρμοδιότητας -κατόπιν συμφωνίας των δύο πλευρών- προσέφυγαν στο Πρωτοδικείο Αθήνας, διεκδικώντας την επαναπρόσληψή τους, με βασικό επιχείρημα ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Οι 600 αιτούντες είχαν, ήδη, δικαιωθεί όταν προσέφυγαν με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και πριν λίγο καιρό εκδικάστηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου η κύρια αγωγή τους.

Το δικαστήριο με την απόφαση που εξέδωσε (αριθμός 2844/2013) δικαιώνει τους απολυμένους εργαζόμενους θεωρώντας ότι πράγματι οι αλλεπάλληλες ανανεώσεις συμβάσεών τους ουσιαστικά καταδεικνύουν ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του δήμου. Ωστόσο το δικαστήριο δεν όρισε να γίνει άμεσα εκτελεστή η απόφασή του, γεγονός που σημαίνει ότι αν και αναγνωρίζεται το δίκιο των συμβασιούχων, δεν υποχρεώνεται ο εργοδότης τους να τους επαναπροσλάβει.