Οι ελεγκτές του ΟΑΣΘ πάνε δυο δυο, αλλά, όπως λένε, θα προτιμούσαν να εργάζονται σε ομάδες τριών ή τεσσάρων ατόμων, για να είναι πιο προστατευμένοι απέναντι σε επιβάτες που τους αντιμετωπίζουν εχθρικά στη διάρκεια των ελέγχων. Σε καθημερινό επίπεδο ακούνε από επιβάτες που δεν πληρώνουν εισιτήριο φράσεις όπως «πέθανε η μαμά μου», «πέθανε ο μπαμπάς μου», «είμαι άνεργος», «δεν είχα ψιλά», «ξέχασα να χτυπήσω εισιτήριο», «το έχασα», «δεν ντρέπεσαι για τη δουλειά που κάνεις;», «τι θα πάθει ο ΟΑΣΘ αν χάσει 80 λεπτά;». Δε λείπουν μάλιστα και οι περιπτώσεις επιβατών που, επειδή δεν έχουν πληρώσει εισιτήριο, πηδάνε από τα παράθυρα για να αποφύγουν τον έλεγχο!

Οι ελεγκτές έχουν να διηγηθούν πολλές ιστορίες. Συνήθως αντιδρούν στον έλεγχο και τους επιτίθενται παρέες πέντε έξι ατόμων, που λειτουργούν ως ομάδες. Σύμφωνα με ελεγκτές του ΟΑΣΘ, ευτυχώς αποτελούν τη μειοψηφία, ωστόσο ο Οργανισμός έχει μισθώσει εταιρίες σεκιούριτι, με σκοπό να διεκπεραιώνεται πιο αποτελεσματικά και με λιγότερους κινδύνους η εργασία τους.

Στις καταγγελίες για αγενή και απρεπή συμπεριφορά ελεγκτών ή οδηγών του ΟΑΣΘ εναντίον πολιτών απαντούν ότι δε δικαιολογείται τέτοιου είδους συμπεριφορά, για την οποία θα πρέπει να απολογηθούν στην υπηρεσία τους, ριψοκινδυνεύοντας την επαγγελματική τους υπόσταση. Οπως λένε, λειτουργούν πάντοτε εν αμύνη, καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν τη δύναμη του όχλου, που βλέπει στο πρόσωπό τους τον ΟΑΣΘ, το Δημόσιο, το... κράτος.

Το προφίλ των λαθρεπιβατών έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Παλαιότερα συνήθως δε χτυπούσαν εισιτήριο οι μετανάστες, ενώ σήμερα οι συνήθεις περιπτώσεις αφορούν φοιτητές, μαθητές και ανέργους.

Τα περιστατικά διενέξεων κι επιθέσεων είναι συχνά και έχουν πολλαπλασιαστεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, λέει στον «ΑτΚ» ο ελεγκτής του ΟΑΣΘ Βαγγέλης Πλαστήρας. Ακόμη και απέναντι σε γυναίκες ελεγκτές έχουν σημειωθεί επιθέσεις, όπως τονίζει, αναφέροντας περιστατικό μίας συναδέλφου του που χτυπήθηκε στο πρόσωπο, επειδή απλώς έκανε τη δουλειά της.

«Κάποιοι επιβάτες, ευτυχώς όχι η πλειοψηφία, δε μας υπολογίζουν ως συνανθρώπους τους. Στο πρόσωπό μας βλέπουν τον... έλεγχο, ξεσπούν πάνω μας ως αντίδραση προς το κράτος. Εμείς δεν εκπροσωπούμε το κράτος. Δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι, είμαστε ιδιωτικοί υπάλληλοι και λογοδοτούμε στην υπηρεσία μας, αν ασκήσουμε πλημμελώς τα καθήκοντά μας», αναφέρει ο κ. Πλαστήρας. 

«Κύρια όπλα μας είναι η ευγένεια και ο διάλογος. Θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας και να πάμε στα σπίτια μας. Η ψυχολογία του κόσμου όμως στην εποχή της κρίσης είναι αρνητική, κυρίως απέναντι σε κάποιον που διενεργεί έλεγχο, με αποτέλεσμα να σημειώνονται ανάλογα περιστατικά. Εχει τύχει να βρεθώ απέναντι σε ομάδα τεσσάρων πέντε ατόμων που είχαν... ανάγκη για καβγά», συμπληρώνει ο κ. Πλαστήρας.

Για τις καταγγελίες για επιθέσεις ελεγκτών προς επιβάτες απαντά με μια ρητορική ερώτηση: «Γιατί στα καλά καθούμενα να επιτεθώ φραστικά ή σωματικά σε κάποιον επιβάτη; Δυστυχώς, αν κάποιος ελεγκτής εξαναγκαστεί να αντιδράσει, συμβαίνει συνήθως μετά από πρόκληση. Εμείς εξαντλούμε κάθε μέσο, ώστε να μη φτάσει η κατάσταση στα άκρα. Οταν όμως φτάσει σε επίπεδο άσκησης σωματικής βίας από επιβάτη, πρέπει να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Εδώ κι ένα χρόνο έχω αρχίσει μαθήματα αυτοάμυνας. Ελπίζω να μη μου χρειαστούν!».

 

 

 

 

 

 

 

 

thestival