Σε έξαρση γαστρεντερίτιδες - ιώσεις

 Οι ιοί της γαστρεντερίτιδας και του ανώτερου αναπνευστικού «σαρώνουν», προκαλώντας ταλαιπωρία σε μικρούς και μεγάλους.

Οι ειδικοί μιλούν για ιώσεις ήπιας μορφής για την αντιμετώπιση των οποίων δεν απαιτείται αντιβίωση. Εκτιμούν ότι σύντομα την έξαρση θα διαδεχτεί η ύφεση, ωστόσο υπογραμμίζουν ότι το βασικό μέτρο πρόληψης παραμένει η τήρηση των κανόνων υγιεινής.

«Οι εισαγωγές στην κλινική μας είναι αυξημένες. Εχει τύχει να γεμίσουν τα κρεβάτια, να νοσηλεύουμε δηλαδή και 30 παιδιά ταυτόχρονα. Τα περισσότερα έχουν συμπτώματα γαστρεντερίτιδας και τα λιγότερα είναι εμπύρετα περιστατικά. Σχεδόν όλα τα κρούσματα πάντως είναι ιογενούς μορφής. Τα παιδιά με γαστρεντερίτιδα εκδηλώνουν συνήθως διάρροια και εμέτους για 2-3 24ωρα. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις χρειάζεται να νοσηλευτούν για περισσότερες μέρες», επισήμανε στον «Α» ο διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ειδικών Παθήσεων της Θεσσαλονίκης, Διονύσης Χανιωτάκης.

Αντίστοιχα συμπτώματα εμφανίζουν και πολλοί ενήλικες. Οπως τονίζει ο καθηγητής Παθολογίας - Λοιμωξιολογίας του ΑΠΘ στο ΑΧΕΠΑ, Παύλος Νικολαΐδης, «συνήθως οι ενήλικες κολλούν από τα παιδιά, αλλά σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζουν συμπτώματα γαστρεντερίτιδας αυτόνομα. Υπάρχει μεν έξαρση των ιώσεων του γαστρεντερικού με τη μορφή οξείας γαστρεντερίτιδας, αλλά είναι ήπιας μορφής».

 

 

Οι ενδείξεις

Σύμφωνα με τους γιατρούς, εκείνο που θα πρέπει να κινητοποιήσει τους γονείς ώστε όχι απλώς να επισκεφτούν γιατρό αλλά να απευθυνθούν σε νοσοκομείο, είναι η κακή κλινική εικόνα του παιδιού με συμπτώματα γαστρεντερίτιδας.

«Το παιδί θα πρέπει να πάει στο νοσοκομείο, όταν δεν μπορούν να αναπληρωθούν στον οργανισμό του οι απώλειες υγρών από τις τροφές που προσλαμβάνει, έχει μεγάλο αριθμό κενώσεων και εμέτους. Χρειάζεται νοσηλεία, αν δεν μπορεί να πιει υγρά, οπότε δεν καλύπτει και τις ανάγκες του και κινδυνεύει από αφυδάτωση», υπογραμμίζει ο κ. Χανιωτάκης.

 

 

Η αντιμετώπιση

Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι όσοι εκδηλώνουν γαστρεντερίτιδα συστήνεται να ακολουθήσουν συμπτωματική αγωγή. «Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος έχει διάρροια, χρειάζεται αντιδιαρροϊκά φάρμακα, ενώ αν κάνει εμέτους, η αντιμετώπιση της κατάστασης θα γίνει με αντιεμετικά. Οσο για τη διατροφή, δεν θα πρέπει να τρώει μόνο ρύζι, όπως συνηθίζουν πολλοί, αλλά να ακολουθεί ελαφριά και υδαρή διατροφή. Είναι πολύ σημαντικό να καταναλώνει πολλά υγρά για να αναπληρώνει τις χαμένες ποσότητες. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται αντιβιοτικά, ούτε για τις γαστρεντερίτιδες ούτε για τις άλλες λοιμώξεις, εφόσον είναι ιογενείς», εξηγεί ο κ. Νικολαΐδης.

Εκτός από τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας, «θραύση» κάνουν και οι λοιμώξεις από διάφορους ιούς και εντεροϊούς που προκαλούν τις συνηθισμένες ιώσεις, όπως ο κοξάκι τύπου Α. Ο τελευταίος προκαλεί κοινή ιογενή λοίμωξη διάρκειας 5-10 ημερών με εξανθήματα ή και στοματίτιδα. Εξαπλώνεται εύκολα, αλλά δεν θεωρείται επικίνδυνος, σε αντίθετα με τον τύπο Β που σπανίζει και μπορεί να προκαλέσει μυοκαρδίτιδα, ενδοκαρδίτιδα κ.λπ.

Οσοι ταλαιπωρούνται από τις κοινές ιώσεις εμφανίζουν συνήθως πυρετό, πονόλαιμο, εξανθήματα, πονοκέφαλο, κόπωση και απώλεια της όρεξης. Τα μέτρα αντιμετώπισης που συστήνουν οι γιατροί είναι αυτά που αφορούν κάθε ίωση.

 

 

Η πρόληψη

Οι απλοί κανόνες υγιεινής, ειδικά το επίμονο και τακτικό πλύσιμο των χεριών, εμποδίζει τη μετάδοση των ιώσεων. «Το πιο σημαντικό μέτρο πρόληψης είναι η σχολαστική υγιεινή, η καθαριότητα των χεριών, ο καλός αερισμός των χώρων για την ανακύκλωση του αέρα. Επίσης, η αποφυγή της στενής επαφής με πάσχοντες αλλά και του συγχρωτισμού σε κλειστούς χώρους», υπογραμμίζει η Σοφία Καραγιαννοπούλου, πρόεδρος του Παραρτήματος της Ελληνικής Εταιρίας Κοινωνικής Παιδιατρικής και διευθύντρια Κέντρου Υγείας Θέρμης.

 

 

 

agelioforos