Η πρώτη από τις δυο έρευνες έγινε από τους ερευνητές του Ινστιτούτου SETI στην Καλιφόρνια και υποστηρίζει ότι η ισχυρή πρόσκρουση επιτάχυνε τόσο τον ρυθμό περιστροφής της Γης, που κάθε μέρα διαρκούσε μόνο δυο με τρεις ώρες. Αν η ημέρα όντως διαρκούσε τόσο λίγο, είναι πιθανό από την πρόσκρουση να εκτοξεύθηκαν συντρίμμια μεγατόνων στο διάστημα με αποτέλεσμα τον σχηματισμό της Σελήνης.
Η δεύτερη έρευνα που διεξήχθη από το Νοτιοδυτικό Ερευνητικό Κέντρο στο Κολοράντο των ΗΠΑ, συγκλίνει στο ότι η Σελήνη προέκυψε μετά την πρόσκρουση ενός αγνώστου πλανήτη στη Γη, όμως διαφοροποιείται στο σημείο που υποστηρίζει ότι η Γη και ο άγνωστος πλανήτης είχαν το ίδιο μέγεθος.
Παλαιότερες μελέτες, διαβάζουμε στο 24, υποστήριζαν ότι ο άγνωστος πλανήτης είχε το μέγεθος του Άρη.
Η ίδια προσέγγιση έχει χρησιμοποιηθεί και για να εξηγήσει τη δημιουργία του Χάροντα, δορυφόρου του Πλούτωνα.