Αφιέρωμα: Laszlo Moholy-Nagy

 Έργα ζωγραφικής, γλυπτά, κολάζ, φωφίες, ταινίες, γραφικά σχέδια, εξώφυλλα βιβλίων και θέατρο. Το φως είναι για τον Μοholy-Nagy ότι ένα μολύβι για έναν συντάκτη.

Έζησε κατά την διάρκει της συναρπαστικής εποχής που ο κόσμος της τέχνης γνώρισε τη μετάβαση στη συγχρονη εποχή: την περίοδο του μεσοπολέμου, μια εποχή με παγκοσμίου φήμης κινήματα τέχνης όπως Bauhaus kai De Stijl.

Ο Μοholy-Nagy ήταν 'ενας πραγμτικός πολίτης του κόσμου. Η ζωή του ήταν ενα μακρύ ταξίδι, από την Ουγγαρία, τη χώρα γέννησής του, στη Βιέννη, το Βερολίνο, το Άμστερνταμ, το Λονδίνο και το Σικάγο, ενίοτε από τις αναδυόμενες πολιτικές απειλές, άλλες φορές σε αναζήτηση νέων καλλιτεχνικών προκλήσεων. Εκτός από καλλιτέχνης, ήταν επίσης διανοούμενος, κριτικός, στοχαστής και δάσκαλος, αλλά πανω απ'όλα ουτοπιστής.

Ο Laszlo Μοholy-Nagy έκανε τη φωτογραφία και το φιλμ (βασικό συστατικό των οποίων ήταν το φως) κορυφαία καλλιτεχνικά μέσα της εποχής του. Μέσω της φωτογραφίας και του κινηματογράφου, η τέχνη ξαφνικά έγινε προσιτή σε όλους. Αυτός ο εκδημοκρατισμός των τεχνών ήταν απόλυτα συνεπής με τις ουτοπικές ιδέες του. Για τον ίδιο, η τέχνη ήταν μέρος μιας στάσης ζωής, μια συλλογική νοοτροπία. Ήταν πεπεισμένος για την ικανότητα της τέχνης να εκπαιδεύσει. Πίστευε κάτι που όλοι πρέπει να πιστεύουμε, ότι "Η Τέχνη οξύνει τις αισθήσεις ενός ατόμου, το μυαλό του"...