Όσον αφορά την Ελλάδα γενικότερα, όχι τόσο καλή, ίσως από τις χειρότερες χρονιές που έχει βιώσει η χώρα αυτή. Αναφέρομαι όχι μόνο στα γνωστά προβλήματα της οικονομικής κρίσης, αλλά και της κρίσης γενικότερα (γιατί η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική), αλλά και στις ισχυρές κοινωνικές συνέπειες που εισπράξαμε χειροπιαστά και ιδιαίτερα φανερά τη φετινή χρονιά. Φαινόμενα φασιστικών συμπεριφορών και νομιμοποίησή τους από την κοινωνία, φαινόμενα τα οποία είναι φυσικό, ιστορικά επαναλαμβανόμενο και αποδεδειγμένο ότι ανθίζουν σε ένα περιβάλλον ανασφάλειας και φόβου, όπως ήταν, δυστυχώς, το περιβάλλον της χώρας τη χρονιά που μας πέρασε. Όσον αφορά το Ράδιο Αρβύλα ήταν μια πάρα πολύ καλή χρονιά. Μας άρεσε και μας γέμισε πολύ. Είχαμε πάρα πολλά ερεθίσματα και αυτή είναι και η διαστροφή, αν θέλετε, της σάτιρας, ότι όσο πιο άσχημα είναι τα πράγματα εκεί έξω τόσο πιο έντονα είναι τα ερεθίσματα και καλύτερα τα αποτελέσματα για μια σατιρική εκπομπή.
 

Δε θυμάμαι να είχαμε φέτος κάποια ιδιαίτερα δύσκολη τηλεοπτική στιγμή, υπήρχε ένα γενικό κλίμα δυσκολίας, σε σχέση με όσα προανέφερα, αλλά κάποια συγκεκριμένη στιγμή δε θυμάμαι να υπήρξε. Στο παρελθόν όμως είχαμε αρκετές δύσκολες τηλεοπτικές στιγμές, εννοώ εκείνες τις εκπομπές που από τη μία νιώθαμε έντονα την ανάγκη να πούμε πολλά πράγματα, τα οποία τελικά και είπαμε, από την άλλη όμως ευχόμασταν να μην ήμασταν στον αέρα. Εκπομπές με σφιγμένο το στομάχι που όταν τελείωναν χρειαζόταν αρκετός χρόνος για να συνέλθουμε, όπως τότε που είχαν γίνει τα επεισόδια το Δεκέμβριο του 2008, ή τότε με τον θάνατο των ανθρώπων στην Marfin κ.ο.κ.
 

Είναι λίγο δύσκολο να διακρίνεις και να καθορίσεις εσύ ο ίδιος κάτι τέτοιο. Προσωπικά θεωρώ πως, εκτός από την πολύ σκληρή δουλειά από πολλούς ανθρώπους της ομάδας και πέρα από την όποια αξία των ανθρώπων που εμπλέκονται στην εκπομπή αυτή, ένα στοιχείο που μάλλον συμβάλλει στην επιτυχία της εκπομπής είναι η αλήθεια της.
 

Το πρόβλημα είναι ότι μάλλον θα συνεχίσουμε και του χρόνου να γελάμε με τα χάλια μας μέσω του Ράδιο Αρβύλα. Αλλαγές στη δομή της εκπομπής δε θα υπάρχουν. Αυτό μας το ρωτάνε συνέχεια και υπάρχει αυτή η συνήθεια να μιλάμε για αλλαγές στις εκπομπές της τηλεόρασης. Αυτό έχει μια λογική όταν έχεις να κάνεις με εκπομπές οι οποίες βασίζονται σε ένα συγκεκριμένο consept και κάποιοι άνθρωποι απλά εκτελούν και υπηρετούν αυτό το consept, στην περίπτωση αυτή πρέπει να υπάρχουν συνεχείς αλλαγές και ανανεώσεις. Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με εκπομπές το consept των οποίων είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τις αποτελούν, οι προσωπικότητές τους, οι απόψεις τους, η δημιουργικότητά τους, τότε οι αλλαγές γίνονται όσο αλλάζουν αυτοί οι άνθρωποι. Η εξέλιξη των ανθρώπων αυτών μέσα στον χρόνο αποτελεί και τις αλλαγές της εκπομπής αυτής. Με αυτήν την έννοια δεν αλλάζεις τη δομή, ή τα σκηνικά, ή κάποια επιφανειακά χαρακτηριστικά, αλλάζεις εσύ ο ίδιος εξελίσσεσαι και κατά συνέπεια συμβαίνει το ίδιο και στην εκπομπή που φτιάχνεις.
 

Είναι πολύ δύσκολη αυτή η ερώτηση. Εννοώ ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις και έχουν και οι δύο βάση. Η πρώτη όψη είναι ότι δε μπορείς να σταματήσεις τα όνειρα ενός νέου ανθρώπου, να εξελιχθεί, να δημιουργήσει, να κάνει κάτι με τη ζωή του κι αν αυτά του τα όνειρα δε μπορεί να τα πραγματοποιήσει στην χώρα του, σε καμία περίπτωση δε μπορείς να απαιτήσεις να μην πάει κάπου αλλού προκειμένου να τα πραγματοποιήσει. Από την άλλη πλευρά κάτι τέτοιο σίγουρα λειτουργεί εις βάρος της χώρας μας, δε θέλει ιδιαίτερη σκέψη για να καταλάβουμε ότι αν όλοι οι νέοι άνθρωποι εγκαταλείψουν την Ελλάδα, τότε αυτή δεν έχει μέλλον. Το λέω πολύ διστακτικά γιατί δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για την άποψή μου, αλλά νομίζω ότι οι νέοι πρέπει να δώσουν έναν πολύ μεγάλο αγώνα για να πετύχουν όλα όσα θέλουν στη χώρα τους και αφού έχουν εξαντλήσει από την πλευρά τους κάθε προσπάθεια, μόνο τότε να κάνουν το βήμα για το εξωτερικό.