|
Paris Paris |
Δευτέρα, 11 Ιουνίου 2012 |
|
|
|
"Η Γερμανία κάνει πολύ λίγα, πολύ αργά"
Σκληρή κριτική στο Βερολίνο ασκούν ο βρετανός ιστορικός Νάιαλ Φέργκιουσον και ο αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, εκφράζοντας επιφυλακτικότητα ως προς τα μέτρα που λαμβάνονται για τη διάσωση της ευρωζώνης. και ζητούν αλλαγή πολιτικής.Σε κοινό τους άρθρο στην εφημερίδα «Financial Times», αναφέρουν ότι «η Γερμανία δεν μαθαίνει από τα παθήματα της δεκαετίας του '30», τονίζοντας ότι η πολιτική της γερμανικής κυβέρνηση να κάνει «πολύ λίγα, πολύ αργά» ίσως οδηγήσει στην επανάληψη της κρίσης που ξέσπασε στα μέσα του εικοστού αιώνα, ως απάντηση στην οποία ήρθε η ευρωπαϊκή ενοποίηση. «Εγκλωβισμένοι στην ανύπαρκτη απειλή του πληθωρισμού, οι σημερινοί Γερμανοί δίνουν περισσότερη σημασία στο 1923 (τη χρονιά του υπερπληθωρισμού) παρά στο 1933 (την χρονιά που πέθανε η δημοκρατία). Καλό θα είναι να θυμηθούν πως η ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση δύο χρόνια πριν το 1933 συνέβαλε απευθείας στη διάλυση της δημοκρατίας όχι μόνο στη χώρα τους αλλά σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο» αναφέρουν.Διαπιστώνουν ότι δεν έγινε τίποτα τα τελευταία τρία χρόνια, με αποτέλεσμα οι πολίτες να χάνουν την εμπιστοσύνη τους. «Μέχρι σήμερα είδα τη σιωπηλή απόσυρση μεγάλων κεφαλαίων των αποταμιευτών από τις ελληνικές και άλλες μεσογειακές τράπεζες. Αυτό θα έχει μεγάλες επιπτώσεις διότι εάν η Ελλάδα φύγει από την ευρωζώνη, θα σημειωθεί πάγωμα των καταθέσεων και τα ευρώ θα μετατραπούν σε νέες δραχμές: άρα, ένα ευρώ σε μια ελληνική τράπεζα δεν θα είναι ίσο με ένα ευρώ σε γερμανική τράπεζα. Όμως οι καταθέτες αποσύρουν χρήματα και από τις ισπανικές τράπεζες ενώ στην επίσκεψη ενός από εμάς στη Βαρκελώνη όλοι τον ρωτούσαν εάν οι ισπανικές τράπεζες είναι ασφαλείς. Αυτή η διαδικασία είναι πιθανόν εκρηκτική» γράφουν.Όπως τονίζουν, μετά από μια υποτιθέμενη έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη η πρώτη ερώτηση θα είναι: ποια χώρα ακολουθεί;
Οι Φέργκιουσον και Ρουμπινί, ωστόσο, θεωρούν ότι υπάρχει έξοδος από την κρίση, η οποία θα επιτευχθεί με ένα πρόγραμμα άμεσων κεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών της ευρωζώνης - τόσο στην περιφέρεια όσο και στο κέντρο - από το EFSF, τη δημιουργία ενός συστήματος σε όλες τις χώρες της ΕΕ εγγύησης των καταθέσεων, την επιτάχυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα, και τέλος την αμοιβαιότητα του χρέους.«Οι Γερμανοί», αναφέρουν, «πρέπει να κατανοήσουν ότι όλα αυτά είναι απαραίτητα ώστε να αποφευχθεί μια μη αναστρέψιμη αποσύνθεση της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης. Αν αυτό δεν τους πείθει, πρέπει να καταλάβουν ότι το κόστος της διάλυσης της ευρωζώνης θα είναι αστρονομικά υψηλό - τόσο για τους ίδιους όσο και για τους υπόλοιπους». Και καταλήγουν, τονίζοντας ότι η ΕΕ δημιουργήθηκε «για να αποφευχθεί η κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στη δεκαετία του '30, όμως τώρα οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στην επανάληψη εκείνης της περιόδου».«Φαύλος κύκλος» Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «La Repubblica», ο γάλλος οικονομολόγος Ζαν-Πολ Φιτουσί κάνει λόγο για φαύλο κύκλο, προβλέποντας αναπαραγωγή της κρίσης εις το διηνεκές. «Αφού το πρόβλημα των ισπανικών τραπεζών ήταν κυρίως το βάρος των ισπανικών ομολόγων του Δημοσίου, δεν θα ήταν πιο απλό, άμεσο και ασφαλές να αναχρηματοδοτηθεί το ισπανικό κράτος αγοράζοντας τα ομόλογά του;» διερωτάται.Και απαντά: «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα έπρεπε να αγοράσει απευθείας ομόλογα από την πρωτογενή αγορά». Επίσης, ο Φιτουσί προτείνει να απομονωθεί το Βερολίνο.
«Ο Μόντι, ο Ολάντ και ο Ομπάμα πρέπει να επιμείνουν εάν δεν θέλουν να δουν το τέλος του ευρώ» σημειώνει, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου και για τον ελάχιστο χρόνο που έχει η Ευρώπη στη διάθεσή της.
Αναφερόμενος στο ισπανικό πρόβλημα, υποστηρίζει ότι η επέμβαση του Eurogroup όχι μόνο δεν λύνει τα προβλήματα αλλά «αντίθετα, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο μιας νέας επίθεσης των κερδοσκόπων που θα προκαλέσει νέα άβυσσο και δεν θα μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά με νέα επέμβαση».
nooz.gr
|
|
|
 | Ανάγνωση… |
 | Ανάγνωση… |
|