Η ανεργία πλήττει τους γιατρούς της Θεσσαλονίκης αναγκάζοντάς τους να αναζητούν εργασία στο εξωτερικό. Το 10% των γιατρών του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης , ο οποίος έχει περίπου 9.000 μέλη, είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ ενώ ένα ποσοστό 20% έχει ήδη φύγει στο εξωτερικό, αναφέρει ο πρόεδρος του ΙΣΘ, Αθανάσιος Εξαδάκτυλος.

«Ενώ πριν 5 χρόνια έφευγαν στο εξωτερικό κυρίως νέοι γιατροί που ήθελαν να κάνουν ειδικότητα, τώρα φεύγουν γιατροί μεγαλύτερης ηλικίας για βιοποριστικούς λόγους» προσθέτει ο κ Εξαδάκτυλος.

Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, ένδειξη του ενδιαφέροντος των γιατρών και νοσηλευτών για μια θέση εργασίας στο εξωτερικό αποτελεί η μεγάλη συμμετοχή τους σε ημερίδα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Απασχόλησης EURES, κατά τη διάρκεια της οποίας εκπρόσωποι 7 γερμανικών νοσοκομείων από την περιοχή της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας τους ενημέρωσαν για τις θέσεις εργασίας που υπάρχουν. 

Ήδη στις πρώτες 2 ώρες της ημερίδας είχαν προσέλθει περίπου 130 γιατροί και νοσηλευτές. Οι καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και οι αμοιβές που ορίζονται κατόπιν συμφωνίας, και κυμαίνονται από 2.200-3.000 ευρώ για τους ειδικευόμενους και πάνω από 4.000 για τους ειδικευμένους, φαίνεται να είναι οι λόγοι για τους οποίους οι άνεργοι γιατροί εκδηλώνουν ενδιαφέρον για εργασία τη Γερμανία.

«Στην περιοχή της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας υπάρχουν 2.000 κενές θέσεις για να κάνουν ειδικότητα οι γιατροί. Εμείς ως Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ήρθαμε σε επαφή με τον Έλληνα καθηγητή ορθοπαιδικής Γιώργο Γκοδολιά που εργάζεται στη Γερμανία και φιλοδοξούμε να αναλάβουμε το γραφειοκρατικό κομμάτι ώστε να διευκολύνουμε τους γιατρούς που θέλουν να πάνε εκεί για ειδικότητα. Πιστεύουμε ότι τα κενά για διάφορες ειδικότητες στα επόμενα χρόνια θα ανέλθουν στις 15.000» πρόσθεσε ανέφερε ο κ Εξαδάκτυλος.

Ένας από τους νοσηλευτές που αναζητούν καλύτερη μοίρα στη Γερμανία είναι ο Αθανάσιος Ιωσηφίδης, ο οποίος αποφοίτησε από τη σχολή νοσηλευτών το 1989 και είναι άνεργος. 

«Θα φύγω οπωσδήποτε μέχρι το τέλος του χρόνου. Δεν έχει σημασία που θα πάω, αρκεί να βρω δουλειά. Θα προτιμούσα τη Γερμανία γιατί γεννήθηκα εκεί και ξέρω τη γλώσσα. Στην Ελλάδα εργάστηκα σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική και τώρα υποαπασχολούμαι κάνοντας 4-5 μεροκάματα στο μήνα σε αγώνες μπάσκετ και σε τουρνουά. 

Επί 10 χρόνια έκανα τα χαρτιά μου για να μπω σε μια δουλειά , μέχρι και σε περιοχές όπως η Ανάφη και η Ελαφόνησος αναζήτησα δουλειά αλλά δεν βρήκα τίποτα. Είμαι 41 χρόνων, είμαι ελεύθερος και δεν έχω κανένα εμπόδιο για να φύγω στο εξωτερικό. Σήμερα ήρθα εδώ για να δω αν μπορώ να φύγω στη Γερμανία».

Ικανοποιημένοι από τις συνθήκες εργασίες στη Γερμανία δηλώνουν δύο γιατροί που πριν λίγους μήνες έστειλαν βιογραφικά και έγιναν δεκτοί σε γερμανικά νοσοκομεία για ειδικότητα και για εργασία. Πρόκειται για την 31χρονη Κατερίνα Αγγέλη που ειδικεύεται στην ψυχιατρική κλινική Bedbung-Hau και στον 38χρονο αγγειοχειρουργό Σωτήρη Γούλα ο οποίος εργάζεται στο Καθολικό Νοσοκομείο Wesser Egge.

«Πήγα πέρσι τον Απρίλιο στην ημερίδα της EURES στην Αθήνα , άφησα βιογραφικό και μέσα στον Μάιο με κάλεσαν για συνέντευξη, καλύπτοντας τα έξοδα του ταξιδιού και της παραμονής. 

Ήξερα γερμανικά αλλά έκανα και 2-3 εβδομάδες δωρεάν μαθήματα , πήρα την άδεια εργασίας και από 1 Ιουλίου του 2011 άρχισα να εργάζομαι. Δεν εργάστηκα ποτέ στην Ελλάδα. Πάντως στη Γερμανία η εργασία είναι εντατική , οι εφημερίες όπως δεν είναι τόσο απλωμένες χρονικά και οι απολαβές είναι καλύτερες απ΄ότι στην Ελλάδα» λέει η Κατερίνα Αγγέλη.

Ο αγγειοχειρουργός Σωτήρης Γούλας εργαζόταν μέχρι τον Ιούνιο του 2011 ως επικουρικός γιατρός στο ΚΑΤ και στη συνέχεια υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη θέση επιμελητή στο νοσοκομείο Ιωαννίνων. Επειδή πάγωσαν οι προσλήψεις γιατρών αναζήτησε εργασία στη Γερμανία.

«Ο λόγος που έφυγα από την Ελλάδα δεν ήταν οικονομικός. Απλώς στην Ελλάδα οι συνθήκες εργασίας δεν ήταν αξιοπρεπείς και δεν είχα προοπτική. 

Έτσι τον Νοέμβριο του 2011 παρακολούθησα την ενημερωτική ημερίδα της EURES, άφησα βιογραφικό, το Δεκέμβριο με κάλεσαν για συνέντευξη πληρώνοντας όλα τα έξοδα μετάβασης, με δέχτηκαν, το Φεβρουάριο του 2012 έκανα μια εκπαίδευση στην γλώσσα, την οποία ήξερα, και από 1η Απριλίου εργάζομαι επίσημα στο Καθολικό Νοσοκομείο Wesser Egge. 

Οι συνθήκες εργασίες είναι καλύτερες και οι απολαβές φτάνουν για να ζήσω. Στην περιοχή όπου εργάζομαι και η οποία απέχει περίπου 100 χιλιόμετρα από το Ανόβερο τα ενοίκια είναι χαμηλά και η ζωή είναι πιο φτηνή».