Από τις κόντρες για το αφορολόγητο στην αλήθεια των αριθμών
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις τάσσονται πλέον υπέρ του να διατηρηθεί το αφορολόγητο στο ύψος του ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η Νέα Δημοκρατία δηλώνουν ανοικτά ότι θέλουν φορολογικές ελαφρύνσεις.
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια παραμένει: πώς θα χρηματοδοτηθούν όλες αυτές οι εξαγγελίες; Με την κατάθεση της σχετικής τροπολογίας στη Βουλή από την Νέα Δημοκρατία αναγκαστικά θα ανοίξει η συζήτηση για το δημοσιονομικό κόστος το οποίο διαμορφώνεται στα δύο δις. ευρώ και επηρεάζει τον προϋπολογισμό του 2020. Η μείωση του αφορολογήτου ψηφίστηκε προκειμένου να χρηματοδοτηθούν μια σειρά από φορολογικές ελαφρύνσεις όπως:
1. Η μείωση του βασικού συντελεστή της φορολογικής κλίμακας από το 22% στο 20% που είναι επίσης ψηφισμένο μέτρο.
2. Ο μηδενισμός της εισφοράς αλληλεγγύης για τους έχοντες εισόδημα έως και 30.000 ευρώ αλλά και η μείωση των συντελεστών υπολογισμού της εισφοράς αλληλεγγύης ακόμη και για τους έχοντες υψηλότερα εισοδήματα
3. Η δεύτερη φάση της μείωσης του ΕΝΦΙΑ ώστε από 10% η μέση έκπτωση να φτάσει στο 20% συγκριτικά με τα επίπεδα του φόρου κατά το 2018
Αν διατηρηθεί το αφορολόγητο στο ύψος του τότε αυτές οι ελαφρύνσεις είτε θα πρέπει να ακυρωθούν είτε θα πρέπει να εφαρμοστούν σε περίπτωση που οι θεσμοί πειστούν ότι δεν υπάρχει ήδη πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος συγκριτικά με τα όσα είχαν συμφωνηθεί μέχρι τώρα. Κατά την κυβέρνηση, για το 2019 μπορεί να προκύψει μια πρόσθετη υπεραπόδοση της τάξεως του ενός δις. ευρώ μέσα στο 2019. Με αυτήν η κυβέρνηση θέλει να χρηματοδοτήσει τις φετινές παροχές οι οποίες αν έχουν μόνιμο χαρακτήρα (σ.σ μόνιμου χαρακτήρα μέτρα είναι οι μειώσεις ΦΠΑ, οι μειώσεις στον φόρο εισοδήματος κλπ) θα επιβαρύνουν και τον προϋπολογισμό του 2020.
Είναι προφανές ότι τόσο η κυβέρνηση όσο –πλέον- και η αντιπολίτευση υπόσχονται ενόψει των πολλαπλών εκλογών της φετινής χρονιάς χωρίς όμως να δίνουν και τον συνολικό λογαριασμό. Τα όσα έχουν ακουστεί όλες αυτές τις ημέρες για μειώσεις ΦΠΑ, μειώσεις στον φόρο εισοδήματος, καταβολή 13ης σύνταξης ή μισθού κλπ, δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί καν.
Πρακτικά, στα… λόγια έχουν μοιραστεί περισσότερα από 4-5 δις. ευρώ χρήματα που προφανώς δεν υπάρχουν σε αυτή τη φάση. Το μόνο –θεωρητικά- εφικτό είναι να αξιοποιηθεί ο προβλεπόμενος δημοσιονομικός χώρος μέχρι και το 2023 και αυτό υπό την προϋπόθεση ότι θα συμφωνήσουν οι θεσμοί. Μπορεί να έχει βγει η χώρα από τα μνημόνια αλλά η τήρηση της συμφωνίας για την παραγωγή πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ μέχρι και το 2022 (και μετά άνω του 2% για όλη την περίοδο μέχρι το 2060) εξακολουθεί να δεσμεύει τη χώρα.
Σαφείς ενδείξεις για το τι πρόκειται να συμβεί αναμένεται να προκύψουν από την επόμενη εβδομάδα οπότε και θα έρθουν οι επικεφαλής των κλιμακίων στην Αθήνα. Βέβαια, το θέμα αναμένεται να απασχολήσει και τη σημερινή συνεδρίαση του EWG καθώς η δημοσιότητα που δόθηκε τις τελευταίες ημέρες τόσο στα θέματα των παροχών όσο και στις ρυθμίσεις των ληξιπρόθεσμων οφειλών, έχει θορυβήσει τους εταίρους.
photoeditor: Στέλιος Δημητροκάλης
http://www.thetoc.gr/