Είναι εξ' άλλου γνωστό ότι η μείωση στους μισθούς και στις συντάξεις, δημιούργησαν και εξακολουθούν να δημιουργούν ποικίλες παρενέργειες και αρρυθμίες  στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αλλά και στην ίδια την αγορά με ότι αυτό συνεπάγεται για τους δείκτες της εθνικής μας οικονομίας...

Άρα εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι η σχέση μεταξύ εισοδήματος και κόστους ζωής ανατρέπει όχι μόνο την καθημερινότητά μας, αλλά το βιοτικό μας επίπεδο και εν κατακλείδι την ίδια μας την ζωή.

Εκ των πραγμάτων, διερωτόμαστε ως απλοί πολίτες, πως είναι δυνατόν να αυξάνονται αλματωδώς οι τιμές, σε περίοδο μάλιστα ισχνών αγελάδων... Δηλαδή από την μια να μειώνονται εξωφρενικά οι μισθοί, οι συντάξεις και από την άλλη να εκτοξεύονται οι τιμές βασικών καταναλωτικών προϊόντων και όχι μόνο στα ύψη!

Για να δούμε λοιπόν πως διαμορφώθηκαν τα ποσοστά της ακρίβειας σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, κατά το χρονικό διάστημα του Φεβρουαρίου 2011 με τον Φεβρουάριο 2012. Το φυσικό αέριο 23,6  %, πετρέλαιο θέρμανσης 25,1 %, ηλεκτρισμός 13,9 %, φρούτα νωπά 7,8 %, τέλη κυκλοφορίας - διόδια 9,7 %,  καφές 7,7 %, χυμοί φρούτων 6,4 %, αναψυκτικά 6,6 %, βενζίνη αυτοκινήτου 8,6 %, καπνός - τσιγάρα 4,8 %, ψάρια 4,0 %, δημητριακά και παρασκευάσματα 3,3 %, γαλακτοκομικά και αυγά 2,8 %, εστιατόρια- ζαχαροπλαστεία-καφενεία-κυλικεία 3,1 %, λαχανικά νωπά 2,3 %, κρέατα 0,8 %, αυτή είναι εν μέρει η μαύρη λίστα της επίσημης ακρίβειας, που τινάζει κυριολεκτικά στον αέρα τους οικογενειακούς μας προϋπολογισμούς.

Ας πάρουμε τώρα ένα υπαρκτό παράδειγμα ένστολου μισθωτού, έγγαμου με ένα ανήλικο παιδί, μεσαίας κατηγορίας, με 24 χρόνια υπηρεσίας. Το 2009 οι ετήσιες αποδοχές του ήταν 29.735, το 2010 οι αποδοχές του κύλισαν στα 24.789 και το 2011 κατρακύλησαν στα 19.896... Με λίγα λόγια η εν λόγω τριμελής οικογένεια ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Είναι μάλιστα απαράδεκτο το γεγονός να αγοράζει ο έλληνας προϊόντα ευρείας κατανάλωσης σε διπλάσιες σχεδόν τιμές σε σχέση με καταναλωτές άλλων ευρωπαϊκών κρατών.

Τα καρτέλ, οι μεσάζοντες και οι ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις έχουν ως αποτέλεσμα να φέρουν τα πάνω - κάτω στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Οι δε δεινοπαθούντες καταναλωτές συρρικνώνουν τις αγορές τους τόσο ποσοτικά, όσο και ποιοτικά.

Οι πολίτες μπρος στην αδιαφορία των ιθυνόντων της πολιτείας πήραν την κατάσταση των τιμών στα χέρια τους, παραμερίζοντας έτσι τους μεσάζοντες, με αποτέλεσμα να αγοράζουν αγροτικά προϊόντα απευθείας από τους παραγωγούς σε πολύ μειωμένες τιμές.

Και σε αυτή την περίπτωση η Ένωση Καταναλωτών Ελλάδος δεν έμεινε με ''σταυρωμένα'' τα χέρια και με την συνεργασία άλλων φορέων, διέθεσε στους καταναλωτές 80 τόνους πατάτας, εκτοπίζοντας έτσι την αισχροκέρδεια... Είναι απολύτως βέβαιο ότι το κίνημα της πατάτας δεν είναι ''φούσκα'' αλλά έχει μέλλον και μάλιστα λαμπρό !!! Η αυθόρμητη αυτή πρωτοβουλία επεκτείνεται ως γνωστό σε όλη την επικράτεια και σε άλλα προϊόντα όπως ελαιόλαδο, αλεύρι, όσπρια, ακόμα και εν όψει του πάσχα σε αμνοερίφια !!!     

Κατά τα άλλα δεν μας έφταναν οι ανατιμήσεις με την ''σέσουλα'', μας επέβαλλαν με το έτσι θέλω και με εκβιαστική μέθοδο, τα γνωστά τοις πάσι χαράτσια του τύπου ''πλήρωνε η ζεις στο σκοτάδι'' , έτσι τόσο δημοκρατικά...

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο, ότι αυτή την μνημονιακή κατάσταση  δεν την αντέχει πλέον τόσο η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας που ανήκει στη κατηγορία των σχεδόν αντεχόντων και μη εχόντων, όσο και οι μικρομεσαίοι ''επιχειρηματίες''  λόγω της καλπάζουσας υποκατανάλωσης που πλήττει την αγορά.

Οι ιθύνοντες αυτού του τόπου πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι βάσει αυτών των δεδομένων, το ποσοστό των συμπολιτών μας που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας θα εκτοξευτεί στο 30% με ότι αυτό συνεπάγεται για το κοινωνικό ιστό της χώρας.

Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι με τις δραματικές περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις, στα δώρα και στο επίδομα άδειας, δημιουργείται μια επικίνδυνη θηλιά στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, φέρνοντας τα πάνω κάτω στη ποιότητα ζωής των πολιτών.

Είναι βέβαιο ότι η ελληνική οικογένεια από χρόνια τώρα έχει υποστεί τεράστιες θυσίες στο βωμό της οικονομικής ανάπτυξης αυτού του τόπου, αλλά η οικονομική τους κατάσταση αντί να βελτιώνεται συνεχώς οξύνεται, με άγνωστο πλέον το αποτέλεσμα της επιβίωσης τους. Η πολιτική πλέον όλων των κυβερνήσεων να στέλνουν τον λογαριασμό στους έλληνες πολίτες, δημιουργεί συναίσθημα θυμού και τούτο γιατί ενώ οι ίδιοι οι πολίτες επί της ουσίας δεν ευθύνονται κι όμως δραματικά επιβαρύνονται.

Είμαι πεπεισμένος ότι τόσο η τρόικα όσο και οι εδώ κρατούντες, νοιάζονται μόνο για τα οικονομικά τους μεγέθη, αυτή όμως είναι η μια πλευρά του ''νομίσματος'' και ως φαίνεται, δεν έχουν αντιληφθεί την άλλη πλευρά του ιδίου νομίσματος, που αν μη τι άλλο έχει να κάνει με την οργή, την αξιοπρέπεια, τον απύθμενο θυμό και την πρωτόγνωρη αγανάκτηση των δεινοπαθούντων πολιτών, όπου το μείγμα αυτών των συναισθημάτων μπορεί να μετατραπεί σε ένα λαϊκό ξέσπασμα, που στο διάβα του μπορεί θα παρασύρει, τόσο τους εγχώριους όσο και τους εισαγόμενους δυνάστες του, που αποφασίζουν για τον περήφανους έλληνες, καθώς για τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους...

briefingnews.gr