Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό δουλεύει αλλά δεν αρκεί
Από τη συντακτική ομάδα του Bloomberg View
Η συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία για τον έλεγχο της ροής των προσφύγων προς την Ευρώπη σημειώνει επιτυχία –αν και με την πολύ στενή έννοια του όρου. Μια λύση διαρκείας στην κρίση αυτή, ωστόσο, θα απαιτούσε πολλά παραπάνω από απλά το κλείσιμο ενός σημείου πρόσβασης στην ήπειρο.
Η συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας η Τουρκία δέχεται πρόσφυγες από την Ελλάδα σε αντάλλαγμα για 6 δισ. ευρώ αλλά και το δικαίωμα στους πολίτες της να ταξιδεύουν χωρίς βίζα στην Ευρώπη, είναι ένας σχεδόν (αλλά όχι αρκετά) αφόρητος συμβιβασμός. Πριν από τη συμφωνία, και προτού η Μακεδονία κλείσει τα σύνορά της με την Ελλάδα, έως και 10.000 αιτούντες άσυλο την ημέρα διέσχιζαν τη Μεσόγειο προς την Ελλάδα. Εκατοντάδες πέθαναν πάνω στην προσπάθεια.
Τώρα, έως και 50 άτομα την ημέρα καταφτάνουν στα ελληνικά νησιά. Είναι αναμφισβήτητο ότι η συμφωνία σώζει ζωές. Επιτρέπει επίσης στην Ευρώπη να κρατά ανοικτά τα εσωτερικά της σύνορα, γεγονός που αποδίδει τεράστια οικονομικά οφέλη σε ολόκληρη την ήπειρο.
Εν τω μεταξύ, οι πρόσφυγες βρίσκουν άλλους τρόπους να εισέρχονται στην Ευρώπη. Τον Απρίλιο, περίπου 500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν το σκάφος τους ανατράπηκε στο ταξίδι από τη Λιβύη προς την Ιταλία. Για να κλείσει αυτό το πέρασμα, η ΕΕ δεν μπορεί να συνάψει μια συμφωνία με τη Λιβύη, όπως αυτή που έκλεισε με την Τουρκία, διότι η Λιβύη μετά βίας έχει κυβέρνηση. Αντ 'αυτού, βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με άλλες χώρες οι πολίτες των οποίων φτάνουν στην Ευρώπη μέσω της Λιβύης, όπως η Νιγηρία.
Αυτές είναι ad hoc λύσεις. Η προσπάθεια να κλείνεις κάθε προσφυγική οδό που δημιουργείται είναι μια απελπιστική επιχείρηση. Τόσο για ανθρωπιστικούς λόγους, όσο και για λόγους ασφαλείας, η προσφυγική κρίση απαιτεί μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση.
Πέρυσι, πάνω από 1 εκατομμύριο αιτούντες άσυλο έφτασαν στην ΕΕ. Ο πυρήνας της καινοτομίας της τουρκικής συμφωνίας -αποδοχή από την ΕΕ ενός καταγεγραμμένου πρόσφυγα που βρίσκεται ήδη στην Τουρκία για κάθε ένα παράνομο μετανάστη που δέχεται η Τουρκία από την Ελλάδα- περιορίζεται στα 72.000 άτομα. Μόλις οι πρόσφυγες σταματήσουν να επιχειρούν το ταξίδι από την Τουρκία, η συμφωνία "ένας για κάθε έναν" υπονοεί ότι δεν θα γίνεται πλέον επανεγκατάσταση.
Η επανεγκατάσταση των προσφύγων είναι κρίσιμη, διότι παρέχει έναν νόμιμο και ασφαλή τρόπο για εκείνους που αποφεύγουν τον πόλεμο να ζητήσουν άσυλο στη Δύση. Αλλά κάθε πρόγραμμα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο για να δώσει στους πρόσφυγες κάποια λογική ελπίδα επιτυχίας. Πέρυσι, οι αξιωματούχοι της ΕΕ πρότειναν την επανεγκατάσταση 200.000 προσφύγων σε ετήσια βάση. Αυτό δεν είναι ακόμη αρκετό, αλλά είναι καλύτερο από τους 72.000.
Δυστυχώς, σε πάρα πολλές χώρες στην Ευρώπη, ακόμη και ένας πρόσφυγας θεωρείται πολύ. Για παράδειγμα, η Αυστρία έχει σκληρύνει τους κανόνες της μετανάστευσης ώστε να μπορέσει επιστρέψει πίσω σχεδόν όλους τους αιτούντες άσυλο, ενώ το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου έχει μπλοκάρει το σχέδιο να δεχτεί 3.000 ασυνόδευτα παιδιά της Συρίας.
Η κρίση προκλήθηκε από τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Ο φόβος και ο λήθαργος της Ευρώπης την επιδείνωσαν. Η εύρεση μιας συνολικής λύσης μπορεί αυτή τη στιγμή να ξεπερνά τους ηγέτες της Ευρώπης. Μην γελιέστε, όμως: η απάντηση σε κάθε έκτακτη ανάγκη είναι απαραίτητη, αλλά κάθε άλλο παρά επαρκής.
capital